Complexity Perspectives on Language, Communication and Society

مثلث "زبان-ارتباطات-جامعه" رویکردهای علمی سنتی را به چالش می کشد. در عوض، اگر بخواهیم در درک چگونگی کارکرد آن پیشرفتی داشته باشیم، این پدیده ای است که خواستار ادغام دیدگاه های پیچیده و فرا رشته ای است. عوامل بسیار متنوع در بازی صرفاً شناختی و/یا فرهنگی نیستند، بلکه در ویژگی خاص خود عاطفی و رفتاری نیز هستند. در واقع، این تلاش ممکن است مستلزم ساخت مجموعه‌ای از دانش نظری و روش‌شناختی باشد که می‌تواند به طور مؤثر ویژگی‌های مشخصه پدیده‌ها را در قالب انسان منتقل کند.

رویکردهای پیچیدگی جدید به ما امکان می‌دهند تا تصاویر محدود و مکانیکی خود از جوامع انسانی را بازنگری کنیم. مدل‌های پویا-شناختی هیجانی و کل‌نگر مناسب‌تری ایجاد کنید. ما باید با دیدگاه‌های پیچیدگی ناشی از سایر علوم «مادی» وارد گفت‌وگو شویم، اما همچنین باید در زمینه‌های زبانی و روانی-جامعه‌شناختی به سمت ایجاد دیدگاه‌ها و مفاهیمی که با ویژگی‌های انسانی سازگارتر است، گام برداریم.

درک پیچیدگی متفاوت است - اما نه مخالف - با آنچه که بیشتر در متون نوشته شده توسط افرادی که به عنوان مثال در فیزیک یا علوم کامپیوتر کار می کنند یافت می شود. هدف این کتاب گسترش دانش این دیدگاه‌های دیگر «انسانی‌تر» یا اجتماعی‌تر در مورد پیچیدگی، با در نظر گرفتن ویژگی‌های زبانی و ارتباطی عوامل انسانی در جامعه است.

درک ما از پیچیدگی متفاوت است – اما نه مخالف – با آنچه که بیشتر در متون نوشته شده توسط افرادی که به عنوان مثال در فیزیک یا علوم کامپیوتر کار می کنند، یافت می شود. هدف این کتاب گسترش دانش این دیدگاه‌های دیگر «انسانی‌تر» یا اجتماعی‌تر در مورد پیچیدگی، با در نظر گرفتن ویژگی‌های زبانی و ارتباطی عوامل انسانی در جامعه است.

The “language-communication-society” triangle defies traditional scientific approaches. Rather, it is a phenomenon that calls for an integration of complex, transdisciplinary perspectives, if we are to make any progress in understanding how it works. The highly diverse agents in play are not merely cognitive and/or cultural, but also emotional and behavioural in their specificity. Indeed, the effort may require building a theoretical and methodological body of knowledge that can effectively convey the characteristic properties of phenomena in human terms.

New complexity approaches allow us to rethink our limited and mechanistic images of human societies and create more appropriate emo-cognitive dynamic and holistic models. We have to enter into dialogue with the complexity views coming out of other more ‘material’ sciences, but we also need to take steps in the linguistic and psycho-sociological fields towards creating perspectives and concepts better fitted to human characteristics.

Our understanding of complexity is different – but not opposed – to the one that is more commonly found in texts written by people working in physics or computer science, for example. The goal of this book is to extend the knowledge of these other more ‘human’ or socially oriented perspectives on complexity, taking account of the language and communication singularities of human agents in society.

Our understanding of complexity is different – but not opposed – to the one that is more commonly found in texts written by people working in physics or computer science, for example. The goal of this book is to extend the knowledge of these other more ‘human’ or socially oriented perspectives on complexity, taking account of the language and communication singularities of human agents in society.