Comparative Economic Systems: An Assessment of Knowledge, Theory and Method

3 لبه، روش‌ها و نظریه. اکنون به برخی از تأملات خودم در مورد این نمره می پردازم. برخی از تأملات اولین پیشنهاد من این است که اگر ما علاقه مند به تحلیل عملکرد و ویژگی های پویای اقتصادهای جهان هستیم، تنها در معرض خطر قابل توجهی است که اقتصاددانان مقایسه ای می توانند عوامل غیراقتصادی یا «سیاسی» را نادیده بگیرند. این بدان معنا نیست که انتزاع از عوامل غیراقتصادی برای اهداف خاص نامشروع است. بلکه چنین انتزاعی باید تنها با شناخت تأثیرات سرکوب شده رخ دهد. من در جای دیگری استدلال کرده ام که سازش تحلیلی در سرکوب متغیرهای غیراقتصادی برای مطالعه اقتصادهای برنامه ریزی شده بیشتر از اقتصادهای بازار است. [7] با استقراض از پولانی [8]، ادعا می‌شود که در سیستم‌های بازار، حوزه اقتصادی از حوزه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی (جدا و نه تابع) جدا شده است، در حالی که در سیستم‌های برنامه‌ریزی شده، حوزه اقتصادی در حوزه های غیراقتصادی مطمئناً، اقتصادهای بازار به شدت تحت تأثیر عوامل سیاسی و فرهنگی قرار دارند، اما اقتصادهای برنامه ریزی شده این پتانسیل را دارند و اغلب از این پتانسیل استفاده می کنند که اجازه دهند اهداف سیاسی در انتخاب های تولیدی، تخصیصی یا توزیعی غالب شوند. در واقع، در عمل جدا کردن تصمیمات سیاسی و اقتصادی در سیستم های برنامه ریزی شده دشوار است.

3 edge, methods and theory. I turn now to some of my own reflections on this score. Some Reflections My first proposition is that if we are interested in analyzing the performance and dynamic properties of the world's economies, it is only at significant peril that comparative economists can overlook noneconomic or "political" factors. This is not to say that it is illegitimate to abstract from non-economic factors for particular purposes; rather, such abstraction should occur only with cogni­ zance of the influences being suppressed. I have argued elsewhere that the analytical compromise in suppressing noneconomic variables is greater for the study of planned than for market economies. [7] Borrowing from Polanyi [8], it is claimed that in market sys­ tems the economic sphere is disembedded from (separate and not subordinate to) the political, social and cultural spheres, while in planned systems the economic sphere is embedded in the noneconomic spheres. To be sure, market economies are strongly affected by political and cultural factors, but planned economies have and often exercise the potential to let political goals dominate in making production, allocational, or distributional choices. Indeed, it is difficult in practice to separate out what are political and what are economic decisions in planned systems.