Community-Owned Transport

دولت‌های شهر و ایالت در سراسر جهان برای دستیابی به حمل‌ونقل پایدار از نظر زیست‌محیطی در تلاش هستند. راه حل های اقتصادی، فناوری، شهر و حمل و نقل و راه حل های رفتار انسانی اغلب با اجرای ناکارآمد مختل می شوند. بنابراین توجه اکنون به موانع نهادی، دولتی و سیاسی معطوف شده است. رویکردهای مربوط به این مشکلات پیاده سازی فرض می کنند که مالکیت حمل و نقل فقط می تواند عمومی (مالکیت نهادهای دولتی) یا خصوصی (شرکتی یا شخصی) باشد. گزینه دیگر - تا به امروز عمدتاً ناشناخته است - مالکیت اشتراکی حمل و نقل است.

حمل و نقل متعلق به جامعه این مفهوم را پیشنهاد و توسعه می دهد که مالکیت اشتراکی مبنای تاریخی دارد و فرصت های منحصر به فردی را برای ارائه فراهم می کند. تحرک شخصی این به ریشه‌های تاریخی نارسایی‌های حمل‌ونقل شهری مدرن به‌عنوان شکست‌های مربوط به تغییرات تکنولوژیکی و حاکمیت مرتبط با سیستم‌های حمل‌ونقل، به‌ویژه نقش نهادهای بخش عمومی نگاه می‌کند. مالکیت جامعه از طریق توسعه‌های جدید «اقتصاد اشتراک‌گذاری» - طرح‌های اشتراک‌گذاری خودرو، اشتراک‌گذاری سواری و دوچرخه - و نوآوری‌های اجتماعی قدیمی‌تر در روستاهای زیست‌محیطی و زندگی مشترک بررسی می‌شود. مدل‌ها و شیوه‌های مالکیت اجتماعی حمل‌ونقل ارائه شده‌اند و این مطالعه همچنین در مورد اینکه چگونه مالکیت جامعه می‌تواند به حمل‌ونقل پایدار کمک کند، بحث می‌کند.

این کتاب با توجه به رشته‌ها و زمینه‌های مختلف تحصیلی، به طور گسترده‌ای انجام می‌شود. جنبه های مفهومی و عملی مالکیت اشتراکی حمل و نقل را بررسی می کند. این منبع ارزشمندی برای کسانی خواهد بود که به دنبال رویکردهای نوآورانه برای رسیدگی به مشکلات مبرم حمل و نقل هستند، از جمله دانشجویان فارغ التحصیل و کارشناسی ارشد، و همچنین سیاست گذاران، شاغلین و گروه های اجتماعی.

City and state governments around the world are struggling to achieve environmentally sustainable transport. Economic, technological, city and transport planning and human behaviour solutions are often hampered by ineffective implementation. So attention is now turning to institutional, governmental and political barriers. Approaches to these implementation problems assume that transport ownership can only be public (owned by state entities) or private (corporate or personal). Another option – largely unexplored to date – is communal ownership of transport.

Community-Owned Transport proposes and develops the notion that communal ownership has a historical basis and provides unique opportunities for providing personal mobility. It looks at the historical roots of modern urban transport’s failings as those of technological change and the associated governing of transport systems, particularly the role of public sector institutions. Community ownership is explored through the new ‘sharing economy’ developments – car sharing, ridesharing and bicycle share schemes – and older social innovations in ecovillages and communal living. Models and practices of community ownership of transport are provided and this study also discusses how community ownership might contribute to sustainable transport.

Drawing widely on different disciplines and fields of scholarship, this book explores the conceptual and practical aspects of communal ownership of transport. It will be a valuable resource for those seeking innovative approaches to addressing the pressing problems of transport, including graduate and postgraduate students, as well as policymakers, practitioners and community groups.