Community, myth and recognition in twentieth-century French literature and thought

این مطالعه جاه طلبانه با در نظر گرفتن مفهوم اجتماع در ادبیات و اندیشه فرانسه اواسط قرن بیستم، به دنبال کشف راه هایی است که برتون، باتای، سارتر و بارت از ادبیات و هنر برای درگیر شدن با این مسئله استفاده کردند. مفهوم سازی مجدد جامعه لوبکر در بررسی ارتباط این نوشته‌ها برای بحث‌های معاصر درباره اجتماع، اهمیت اجتماعی مداوم مطالعات ادبی را استدلال می‌کند.

در سرتاسر کتاب، او پیشنهاد می‌کند که ادبیات و هنر زمینه‌های ممتازی برای رویارویی با برخی از خواسته‌های ضداجتماعی واقع در حاشیه عقلانیت انسانی هستند. نویسندگان مطالعه، مفاهیم تاناتوس، سادو-مازوخیسم و ​​(از خود)فداکاری را به کار گرفتند. آنها همچنین شاعرانه تر در مورد جاذبه انسان به سکوت، شب و بی طرف می نویسند.
بسیاری از گفتمان‌های جامعه‌شناختی در مورد مسئله اجتماع تمایل دارند انگیزه‌های ذاتی این مفاهیم را به حاشیه بروند. لوبکر استدلال می کند که در نظر گرفتن این انگیزه ها هنگام نظریه پردازی مسئله جامعه ضروری است، در غیر این صورت ممکن است به شکل آتاویستی اسطوره ها بازگردند. علاوه بر این، اگر با دقت و توجه رفتار شود، می‌توانند منبعی باشند.

Taking as its point of departure the notion of community in mid-twentieth century French literature and thought, this ambitious study seeks to uncover the ways in which Breton, Bataille, Sartre and Barthes used literature and art to engage with the question of reconceptualizing society. In exploring the relevance these writings hold for contemporary debates about community, Lubecker argues for the continuing social importance of literary studies.

Throughout the book, he suggests that literature and art are privileged fields for confronting some of the anti-social desires situated at the periphery of human rationality. The authors studied put to work the concepts of Thanatos, sado-masochism and (self-)sacrifice; they also write more poetically about man's attraction to Silence, the Night and the Neutral.
Many sociological discourses on the question of community tend to marginalize the drives inherent within these concepts; Lubecker argues it is essential to take these drives into account when theorising the question of community, otherwise they may return in the atavistic form of myths. Moreover if handled with care and attention they can prove to be a resource.