دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: caccar c.
سری:
ISBN (شابک) : 9788858761809
ناشر: bells
سال نشر: 1923
تعداد صفحات: 603
زبان: Tatar
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Commet drys به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب در برابر مسیحیان - در مجموعه آدولف فون هارناک با تمام قطعات جدید موجود در پیوست نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در اواخر قرن سوم، در زمان دیوکلتیان، پورفیری، فیلسوف نوافلاطونی، رساله ای علیه مسیحیان نوشت که در آن با بررسی کامل تاریخی، فلسفی، فلسفی و الهیاتی عهد عتیق و جدید، ایمان جدید را مورد هدف قرار داد. قبلاً در قرن قبل، در زمان مارکوس اورلیوس، سلسوس افلاطونی میانه اثر مشابهی علیه مسیحیت نوشته بود، تا نشان دهد که عیسی مسیح نه می تواند لوگوس فیلسوفان یونانی باشد و نه مسیح انبیای یهود، تزی که بعدها توسط اوریگن اسکندریه رد شد. پورفیری خود را به استدلال سلسوس اکتفا نکرد، بلکه به دنبال فراتر رفتن و پاسخ دادن به اوریگن بود، هم در مورد امکان آشتی دادن فلسفه یونان با مسیحیت و هم در مورد درستی استفاده هرمنوتیکی تمثیل برای تفسیر متون مقدس. این اثر اندکی قبل از شورای نیکیه (325 پس از میلاد) توسط کنستانتین ممنوع شد و هر نسخه از آن به طور قطع در سال 448 پس از میلاد به آتش کشیده شد. به دستور مشترک تئودوسیوس دوم و والنتینین سوم، دو نوه تئودوسیوس که به ترتیب بر امپراتوری های شرقی و غربی سلطنت می کردند. بنابراین آثار از بین رفت. در سال 1916، آدولف فون هارناک، الهیدان آلمانی، تکههای باقیمانده را جمعآوری کرد و از پدران کلیسا که جرأت رد تزهای پورفیری را انجام دادند (بهویژه اوسبیوس قیصریه، ماکاریوس از منیزی، ژروم و آگوستین)، استفاده کرد و در دهههای بعد، بخشهای بیشتری از نویسندگان در نسخههای دیگر کشف شد.
Verso la fine del III secolo, al tempo di Diocleziano, il filosofo neoplatonico Porfirio scrisse un trattato Contro i Cristiani in cui prendeva di mira la nuova fede con un accurato esame storico, filologico, filosofico e teologico dell’Antico e del Nuovo Testamento. Già nel secolo precedente, al tempo di Marco Aurelio, il medioplatonico Celso aveva scritto un’analoga opera anticristiana, per dimostrare che Gesù Cristo non può essere né il Logos dei filosofi greci né il Messia dei profeti ebrei, una tesi poi confutata da Origene di Alessandria. Porfirio non si limitò a riprendere gli argomenti di Celso, ma si preoccupò di andare oltre e di rispondere a Origene sia sulla possibilità di conciliare la filosofia greca con il cristianesimo, sia sulla correttezza dell’uso ermeneutico dell’allegoria per interpretare le Scritture. L’opera fu proscritta da Costantino poco prima del Concilio di Nicea (325 d.C.), e definitivamente data alla fiamme in ogni sua copia nel 448 d.C. per ordine congiunto di Teodosio II e Valentiniano III, i due nipoti di Teodosio che regnavano rispettivamente sull’Impero d’Oriente e d’Occidente. Se ne persero così le tracce. Nel 1916, il teologo tedesco Adolf von Harnack ne raccolse i frammenti superstiti, attingendo ai Padri della Chiesa che si cimentarono in confutazioni delle tesi porfiriane (in particolare Eusebio di Cesarea, Macario di Magnesia, Girolamo e Agostino), e nei decenni successivi furono scoperti ulteriori frammenti in altri autori e in nuovi papiri, tutti riportati in appendice a questo volume.