دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Didymus The Blind
سری: The fathers of the church, a new translatio 132
ISBN (شابک) : 9780813228457, 081322845X
ناشر: The Catholic University of America Press
سال نشر: 2016
تعداد صفحات: 247
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Commentary on Genesis به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تفسیر پیدایش نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ترجمه رابرت هیل از دوران کودکی نابینا، الهیدان مصری و راهب دیدیموس (حدود 313-398) دانش استادانه ای از کتاب مقدس، فلسفه و تفسیر قبلی کتاب مقدس داشت و احترام معاصران خود آتاناسیوس، آنتونی مصری، جروم، روفینوس و پالادیوس را به خود جلب کرد. و همچنین از مورخان سقراط و تئودورت در دهه های پس از مرگ او. با این حال، به دلیل استفاده و دفاع از آثار اوریژن توسط پنجمین شورای جهانی در سال 553 مورد تحقیر قرار گرفت، و این محکومیت ممکن است مسئول از بین رفتن بسیاری از نوشته های دیدیموس باشد. جروم و پالادیوس ذکر کردند که دیدیموس تفسیرهایی بر کتابهای عهد عتیق نوشته است. فرض بر این بود که این تفاسیر دیگر موجود نبودند تا اینکه در سال 1941 در تورا، مصر، پاپیروسی حاوی تفاسیر پیدایش، زکریا، ایوب، جامعه و برخی از مزامیر کشف شد. برخی از ویژگیهای تفسیر پیدایش، که متأسفانه به طور کامل حفظ نشده است، به نظر میرسد نشان میدهد که ممکن است اولین اثر دیدیموس باشد. علاوه بر سکوت او در مورد دیگر آثارش، اظهارنظرهایی درباره بدعتهای خاص و نیز تفاسیر مسیحی در اینجا بسیار کمتر از تفسیر زکریا (که قبلاً در پدران کلیسا جلد 111 منتشر شده بود) دیده میشود. علاوه بر این، اتکای شدیدتر به فیلو و اوریجن ممکن است نشان دهنده بی تجربگی نسبی باشد. در حالی که دیدیموس در این تفسیر به طور خاص از فیلو نام می برد، او هرگز اوریژن را به عنوان یکی از منابع خود معرفی نمی کند، حتی زمانی که دومی را کلمه به کلمه نقل می کند. او مانند اوریگن، تفاسیر انسانسازی را رد میکند و زمانی که معنای تحت اللفظی او را دفع میکند، به رویکرد تمثیلی میپردازد. با این حال، او از سطح تحت اللفظی-تاریخی غافل نمی شود. برای مثال به بررسی او از داستان سیل نگاه کنید. هر سه سطح تفسیر اوریگن - تحت اللفظی، اخلاقی و تمثیلی - در اینجا بسیج شده اند. این متن که قبلاً ترجمه نشده بود برای مطالعات قرن چهارم و تأثیر تاریخی اوریگن بسیار مهم است.
Translated by Robert Hill Blind since early childhood, the Egyptian theologian and monk Didymus (ca. 313–398) wielded a masterful knowledge of Scripture, philosophy, and previous biblical interpretation, earning the esteem of his contemporaries Athanasius, Antony of Egypt, Jerome, Rufinus, and Palladius, as well as of the historians Socrates and Theodoret in the decades following his death. He was, however, anathematized by the Fifth Ecumenical Council in 553 because of his utilization and defense of the works of Origen, and this condemnation may be responsible for the loss of many of Didymus's writings. Jerome and Palladius mentioned that Didymus had written commentaries on Old Testament books; these commentaries were assumed to be no longer extant until the discovery in 1941 in Tura, Egypt, of papyri containing commentaries on Genesis, Zechariah, Job, Ecclesiastes, and some of the Psalms. Certain features of the Genesis commentary, unfortunately not preserved in its entirety, seem to indicate that it may have been Didymus's earliest work. In addition to his silence regarding his other works, remarks on specific heresies as well as Christological interpretations occur much less frequently here than in his Zechariah commentary (previously published in Fathers of the Church Vol. 111). Moreover, the heavier reliance on Philo and Origen may indicate relative inexperience. Whereas Didymus specifically names Philo in this commentary, he never identifies Origen as one of his sources even when quoting the latter verbatim. Like Origen, he rejects anthropomorphic interpretations and proceeds to an allegorical approach when the literal meaning repels him. He does not, however, neglect the literal-historical level; see, for example, his examination of the story of the Flood. All three of Origen's levels of interpretation―literal, moral, and allegorical―are mobilized here. This previously untranslated text is crucial for studies of the fourth century and of the monumental influence of Origen.