دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: دین ویرایش: نویسندگان: Roger David Aus سری: ناشر: Yale University سال نشر: 1971 تعداد صفحات: 413 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 26 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Comfort in Judgment: The Use of Day of the Lord and Theophany Traditions in Second Thessalonians 1 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تسلی در داوری: استفاده از روز خداوند و سنت های الهیات در تسالونیکیان دوم 1 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
از آنجایی که عهد عتیق متون الهیات، روز خداوند و آزار و اذیت (مزمورهای مرثیه) به او در تز1 دوم اشاره کرده است، نشان داده شده است. سامریان، فیلون، یوسفوس، خاخامها، عهد جدید، پدران رسولی و بهعنوان مقایسه، سنتهای دینآمیز یونانی بیاهمیت هلنیستی) تا مشخص شود که آیا نوشتههای دیگر، از جمله هر نوشته تقریباً معاصر با تز دوم، یک عامل واسطه را نیز توصیف میکنند. تئوفانی و/یا زبان روز خداوند به عنوان تأثیرگذار بر داوری نهایی، همانطور که عیسی در دوم 1 است. همچنین می پرسد که چه نوع موقعیت هایی این توصیف ها را به وجود آورده اند. نتیجه مثبت است، زیرا میکائیل، پسر انسان، مسیحا و ملکیصدک نیز چنین توصیف شدهاند، همه در موقعیتهای نوعی پریشانی یا آزار و اذیت، مانند II 1. از آنجایی که نشان داده شده است که سنت های الهیات در زمان نگارش کتاب دوم هنوز عملی بوده است، به دلیل موقعیتی که در نامه مطرح شده است، توصیف عیسی به عنوان قاضی آینده با این عبارات برای نویسنده غیر معمول نیست. مخاطبان بر این باورند که آزار و اذیت آنها بخشی از مصائب مسیحایی است. این آنها را به این باور می رساند که روز خداوند در حال آمدن است یا فرا رسیده است (2: 2). نویسنده کتاب دوم با بیان این که در فصل اول بیان می کند که آزار و شکنجه آنها واقعاً ارزش مثبتی برای آن دارد، پاسخ می دهد، حتی اگر بر آمدن (دوم) مسیح تأثیر نگذارد، که قبل از آن چیزهای خاصی باید اتفاق بیفتد (فصل دوم). او آنها را در قالب یک خداحافظی داوری در چارچوب یک شکرگزاری رساله ای تسلیت می دهد و بیان می کند که اگرچه خداوند عیسی هنوز نیامده است، او قطعاً خواهد آمد (1: 7-10)، و داوری خدا در مورد شکنجه شدگان و جفاگران آنها خواهد بود. عادل باشید، حتی اگر اکنون اینطور به نظر نمی رسد. بنابراین، فصل اول صرفاً مقدمهای برای فصل دو، یعنی عقیده رایج نیست، بلکه به شیوهای بسیار شبانی به آنچه باعث شد روز ارباب شور، آزار و اذیت مخاطبان، میپردازد. چهار سفر گنجانده شده است، اول در مورد رنج و قصاص در II 1. دوم در مورد استفاده از متون الهیات و فصول اخیر اشعیا در کهن ترین نظام های سخنرانی یهودی. و سوم و چهارم در مورد روابط تحقیق با سؤالات مربوط به صحت نامه (تألیف پولین در طول خود تحقیق نه مفروض و نه انکار می شود) و مسئله بزرگتر کاربرد زبان خدا در مورد عیسی، که به این نتیجه رسیده است. در هیچ کجا گسترده تر از زمینه های معاد شناختی مانند نامه های تسالونیکی دیده نمی شود.
Since Old Testament theophany, Day of the Lord and persecution (psalms of lament) texts are shown to he alluded to in II Thess.I, .this work surveys these traditions in a variety of sources (the Septuagint, the Pseudepigrapha, Qumran, the Samaritans, Philo, Josephus, the rabbis, the New Testament, the Apostolic Fathers and, by way of comparison, profane Hellenistic Greek theophany traditions) to establish whether other writings, including any roughly contemporary with II Thess., also describe an intermediary agent in theophany and/or Day of the Lord language as effecting the final Judgment, as Jesus is In II 1. It also asks what kind of situations produced these descriptions. The result is positive, for Michael, the Son of man, the Messiah and Melchizedek are also so described, all in situations of some sort of distress or persecution, as in II 1. Since it is shown that theophany traditions were still operative at the time of the composition of II, it was not atypical of the author to describe Jesus as the coming judge in such terms because of the situation posed in the letter. The addressees believe that the persecution they are undergoing is part of the messianic woes. This leads them to believe that the Day of the Lord is in the process of coming or has come (2:2). The writer of II responds by stating in chapter one that their persecution indeed has a positive value to it, even if it does not effect the (second) coming of the Messiah, before which certain things must happen (chapter two). He comforts them in terms of a judgment theophany within the framework of an epistolary thanksgiving, stating that although the lord Jesus has not come yet, He definitely will come (1:7-10), and God’s judgment concerning the persecuted and their persecutors will be just, even if it does not appear so now. Chapter one is thus not merely an introduction to chapter two, the common opinion, but deals in a very pastoral way with what caused the Day of the lord fervor, the persecution of the addressees. Four excursus are included, the first on suffering and retribution in II 1; the second on the use of theophany texts and the latter chapters of Isaiah in the earliest Jewish lectionary systems; and the third and fourth on the relationships of the investigation to the questions of the authenticity of the letter (Pauline authorship is neither assumed nor denied during the investigation itself) and the larger issue of the application of God language to Jesus, which is found to occur nowhere more extensively than in eschatological contexts such as the Thessalonian letters.