دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Andrew S. Horton
سری:
ISBN (شابک) : 0520070402, 9780585299488
ناشر: University of California Press
سال نشر: 1991
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Comedy Cinema Theory به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تئوری سینمای کمدی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ماهیت کمدی متفکران بسیاری از افلاطون گرفته تا فروید را به خود جلب کرده است، اما کمدی فیلم در سال های اخیر چندان مورد توجه نظری قرار نگرفته است. مقالههای کمدی/سینما/تئوری از طیفی از رویکردهای انتقادی و نظری برای کشف این موضوع کنجکاو و جذاب استفاده میکنند. نتیجه کتابی مهیج و آموزنده برای هر کسی است که به فیلم، طنز، و هنر گردآوری این دو علاقه مند است. کمدی علیرغم هجوم هایی که در طول قرن ها در رسانه های مختلف به خود گرفته است، یکی از دغدغه های اصلی انسان است. هورتون در مقدمه خود تاریخچه مطالعه کمدی را از آریستوفان تا امروز بررسی می کند و همچنین دیدگاهی را در مورد سایر اشکال کمیک مرتبط ارائه می دهد: داستان های چاپی، کتاب های مصور، کمدی های تلویزیونی، جوک ها و جک ها. برخی از مقالات در مجموعه تمرکز بر مسائل کلی در مورد کمدی و سینما. در نثر پر جنب و جوش (و اغلب طنزآمیز)، محققانی مانند لوسی فیشر، نوئل کارول، پیتر لیمن و برایان هندرسون از روششناسی فمینیستی، پسا فرویدی، نئومارکسیستی و باختینی استفاده میکنند. مقالات باقی مانده ملاحظات نظری را در مورد آثار خاص و فیلمسازان کمیک به همراه دارد. پیتر برونت، ویلیام پل، اسکات بوکاتمن، دانا پولان، چارلز ایدسویک، روث پرلموتر، استفن مامبر و اندرو هورتون دیدگاههای متفاوتی را برای تحلیل فیلمهای سه قاتل، چاپلین، جری لوئیس، وودی آلن، دوسان ماکاویف و تنها کمدی آلفرد هیچکاک ارائه میکنند. آقای و خانم اسمیت، و همچنین ژانر عجیب طنز بدبینانه از اروپای شرقی. همانطور که ویراستار هورتون اشاره می کند، یک نظریه فراگیر درباره کمدی فیلم از این مقالات نشات نمی گیرد. با این حال، تنوع و اصالت مشارکتها نشاندهنده علاقه حیاتی و فزاینده به این موضوع است، و هم دانشآموزان سینما و هم تماشاگران عمومی از نتایج آن لذت خواهند برد.
The nature of comedy has interested many thinkers, from Plato to Freud, but film comedy has not received much theoretical attention in recent years. The essays in Comedy/Cinema/Theory use a range of critical and theoretical approaches to explore this curious and fascinating subject. The result is a stimulating, informative book for anyone interested in film, humor, and the art of bringing the two together.Comedy remains a central human preoccupation, despite the vagaries in form that it has assumed over the centuries in different media. In his introduction, Horton surveys the history of the study of comedy, from Aristophanes to the present, and he also offers a perspective on other related comic forms: printed fiction, comic books, TV sitcoms, jokes and gags.Some essays in the collection focus on general issues concerning comedy and cinema. In lively (and often humorous) prose, such scholars as Lucy Fischer, Noel Carroll, Peter Lehman, and Brian Henderson employ feminist, post-Freudian, neo-Marxist, and Bakhtinian methodologies. The remaining essays bring theoretical considerations to bear on specific works and comic filmmakers. Peter Brunette, William Paul, Scott Bukatman, Dana Polan, Charles Eidsvik, Ruth Perlmutter, Stephen Mamber, and Andrew Horton provide different perspectives for analyzing The Three Stooges, Chaplin, Jerry Lewis, Woody Allen, Dusan Makavejev, and Alfred Hitchcock's sole comedy, Mr. and Mrs. Smith, as well as the peculiar genre of cynical humor from Eastern Europe.As editor Horton notes, an over-arching theory of film comedy does not emanate from these essays. Yet the diversity and originality of the contributions reflect vital and growing interest in the subject, and both students of film and general moviegoers will relish the results.