Colossal Magnetoresistive Manganites

فیزیک اکسیدهای فلزات واسطه از زمانی که ابررسانایی در دمای بالا در کوپرات های سوراخ شده با ساختارهای پروسکایت مانند کشف شد، به موضوع اصلی مورد علاقه دانشمندان مواد متراکم تبدیل شده است. اگرچه علاقه مجدد به منگنیت های پروسکایتی دوپ شده با سوراخ پس از کشف خواص مقاومت مغناطیسی عظیم آنها (CMR) در سال 1993 حدود یک دهه پس از کشف ابررسانایی در دمای بالا آغاز شد، اولین تحقیقات آنها در اوایل سال 1950 آغاز شد و ایده های نظری اساسی توسعه یافت. در طول 1951-1960. تجربه در آماده سازی نمونه و خصوصیات، و در رشد تک بلورها و لایه های نازک همپایی، که در طول تحقیق بر روی ابررساناهای دمای بالا و توسعه ابزارهای نظری به دست آمد، به طور موثری در تحقیقات بر روی منگنیت های CMR استفاده شد. در اوایل دهه نود برای بسیاری از فیزیکدانان ماده متراکم به نظر می رسید که اگرچه حل مشکل ابررسانایی دمای بالا مشکل است، اما درک کمی از پدیده های CMR ممکن است به خوبی در دسترس باشد. این کتاب قصد دارد گزارشی از آخرین پیشرفت‌ها در فیزیک منگنیت‌های CMR باشد. وقتی این کتاب را در سال 2000 برنامه‌ریزی کردم، فکر می‌کردم که تحقیقات روی فیزیک منگنیت‌های CMR تا زمانی که این کتاب منتشر شود، کم و بیش تثبیت می‌شود. من به وضوح بسیار خوشبین بودم. ما اکنون در سال 2003 هستیم و هنوز درک کمی از اثر CMR مرکزی نداریم. در همین حال میدان گسترش یافته است. این هنوز یک زمینه تحقیقاتی بسیار فعال در هر دو جبهه تجربی و نظری است.