Colors of the Cage: A Memoir of an Indian Prison

\"این کشور به کتاب‌های بسیار بیشتری مانند این نیاز دارد.\"--آرونداتی روی، نویسنده کتاب راه رفتن با رفقا و خدای چیزهای کوچک

یک روایت قدرتمند شاهد عینی از زندگی یک هندی زندان نشان می دهد که چگونه برای دستیابی به تحول دموکراتیک جامعه الغا ضروری است.

در ماه مه 2007، آرون فریرا، یک فعال حقوق دموکراتیک، در یک ایستگاه راه آهن در غرب هند دستگیر شد، توسط دادگاه بازداشت شد و به خاطر فهرست گسترده ای از جنایات: توطئه جنایی، قتل، به زندان محکوم شد. داشتن اسلحه و شورش از جمله مواردی که در دوران بازداشت وی اضافه شد.

در یکی از بدنام ترین زندان های هند، آرون فریرا دائما مورد آزار و شکنجه قرار می گرفت. طی چند سال بعد، هر یک از ده پرونده ای که علیه او سیلی زده شد، از بین رفت. سرانجام فریرا از همه اتهامات تبرئه شد. هنگام خروج از زندان، لحظاتی دور از آزادی، دوباره توسط پلیس لباس شخصی دستگیر شد. او هرگز نتوانست خانواده‌اش را که بیرون دروازه‌های زندان منتظر او بودند، نگاه کند.

فریرا با جزییات واضح و جذاب، وحشت‌هایی را که در زندان با آن روبرو بود - شکنجه، ضرب و شتم، هوای عمومی ناامیدی - و دلداری‌های کوچکی که امید را زنده نگه داشت - اعتصاب‌ها و همبستگی بین زندانیان را بازگو می‌کند. خاطرات او یادآوری به موقع است که در سراسر جهان پلیس و زندان نهادهایی هستند که نیاز مبرمی به برچیدن دارند.

"This country needs many more books like this one."--Arundhati Roy, author of Walking with the Comrades and The God of Small Things

A powerful eyewitness account of life in an Indian prison shows how abolition is necessary to achieve a democratic transformation of society.

In May 2007, Arun Ferreira, a democratic rights activist, was picked up at a railway station in western India, detained by the court, and condemned to prison for an expanding list of crimes: criminal conspiracy, murder, possession of arms, and rioting, among others added during his detention.

In one of the most notorious prisons in India, Arun Ferreira was constantly abused and tortured. Over the next several years, each of the ten cases slapped against him fell apart. At long last, Ferreira was acquitted of all charges. As he exited the prison, moments away from freedom, he was rearrested by plainclothes police. He never got to glimpse his family waiting for him just outside the prison gates.

In stark and riveting detail, Ferreira recounts the horrors he faced in prison--torture, beatings, the general air of hopelessness--and the small consolations that kept hope alive--strikes and solidarity among inmates. His memoir is a timely reminder that across the globe policing and incarceration are institutions in desperate need of being dismantled.