Colonize This!: Young Women of Color on Today's Feminism

از زمانی که زنان رنگین‌پوست برای اولین بار فمینیسم را وارونه کردند، دهه‌ها می‌گذرد که جنبش فمینیستی دهه ۷۰ را به‌عنوان انحصاری، سفیدپوست و ناآگاه از نگرانی‌ها و مسائل زنان رنگین‌پوست از سراسر جهان به نمایش گذاشتند. اکنون نسل جدیدی از زنان رنگین‌پوست درخشان و صریح درباره نگرانی‌های فمینیسم جدید و جایگاه خود در آن صحبت می‌کنند. دیزی هرناندز از مجله خانم و شاعر بوشرا رحمان گروهی متنوع و پر جنب و جوش از نویسندگان نوظهور را گردآوری کرده اند که از تجربیات خود صحبت می کنند از قدرت و استحکام جامعه و مذهب و مرزها و تقسیمات داخلی و خارجی و به موضوعاتی می پردازند که فمینیسم را وارد قرن بیست و یکم کنید. یکی از نویسندگان خود را به‌عنوان یک دختر قهوه‌ای مختلط، زباله‌های سفید شهر آسیاب سریلانکا و نیوانگلند توصیف می‌کند، و به وضوح تفاوت‌های سازمان‌دهی بین سفیدپوستان و زنان رنگین‌پوست را ترسیم می‌کند: در جلسات NOW یا riot grrl. برای ما، همه چیز مربوط به خانواده است.» یک زن کره ای-آمریکایی در تلاش است تا هویت خود را در یک جامعه سنتی ایجاد کند: Yam-ja-neh به معنای خوب، شیرین، سازگار است. من بارها شنیده‌ام که دوستان والدینم از آن استفاده کرده‌اند که از من چیزی نمی‌دانند.» یک فمینیست عرب-آمریکایی "دیدگاه عجیب" زنان خاورمیانه را که اکثر آمریکایی ها با آن احساس راحتی می کنند، تحلیل می کند. این مجموعه چشمگیر از حساب‌های اول شخص، بعد تازه‌ای را که بسیار مورد نیاز است به گفتگوی مداوم بین نژاد و جنسیت می‌افزاید و صدای زنانی را می‌دهد که فمینیسم آینده را ایجاد و شکل می‌دهند.

It has been decades since women of color first turned feminism upside down, exposing the ‘70s feminist movement as exclusive, white, and unaware of the concerns and issues of women of color from around the globe. Now a new generation of brilliant, outspoken women of color is speaking to the concerns of a new feminism, and to their place in it. Daisy Hernandez of Ms. magazine and poet Bushra Rehman have collected a diverse, lively group of emerging writers who speak to their experience—to the strength and rigidity of community and religion, to borders and divisions, both internal and external—and address issues that take feminism into the twenty-first century. One writer describes herself as a “mixed brown girl, Sri-Lankan and New England mill-town white trash,” and clearly delineates the organizing differences between whites and women of color: “We do not kick ass the way the white girls do, in meetings of NOW or riot grrl. For us, it’s all about family.” A Korean-American woman struggles to create her own identity in a traditional community: “Yam-ja-neh means nice, sweet, compliant. I’ve heard it used many times by my parents’ friends who don’t know shit about me.” An Arab-American feminist deconstructs the “quaint vision” of Middle-Eastern women with which most Americans feel comfortable. This impressive array of first-person accounts adds a much-needed fresh dimension to the ongoing dialogue between race and gender, and gives voice to the women who are creating and shaping the feminism of the future.