Colonial Suspects: Suspicion, Imperial Rule, and Colonial Society in Interwar French West Africa

یک آشپز ویتنامی، یک روزنامه‌نگار آلمانی، و یک دانش‌آموز سنگالی چه وجه مشترکی با هم داشتند؟ همه آنها افراد مشکوکی بودند که در دهه های 1920 و 1930 توسط مقامات استعماری فرانسه در غرب آفریقا تحت نظر بودند. مظنونان استعماری به شبکه نظارتی که توسط دولت فرانسه در طول قرن بیستم و در حالی که امپراتوری فرانسه دچار بحران می‌شد، نگاه می‌کند.

هنگامی که آفریقای غربی فرانسه و امپراتوری فرانسه به طور کلی تحت تأثیر اساسی قرار گرفتند. تحولات در طول سال های بین دو جنگ، مقامات استعماری فرانسه از یک سیاست اعلام شده «همگون سازی» به سیاست «تعاون» چرخیدند. نظارت بر افراد استعماری و بازدیدکنندگانی که از میان مستعمرات سفر می‌کنند، دامنه آن افزایش یافته است. تأثیر این تغییر در سیاست عمیق بود: «فرهنگ سوء ظن» عمیقاً در جامعه آفریقای غربی فرانسه ریشه دوانید.

کاتلین کلر خاطرنشان می‌کند که تکنیک‌های نظارتی که در طول زمان توسط فرانسوی‌ها توسعه یافت، شامل «سایه‌زنی، کنترل پستی» بود. پلیس بندر، خبرچین ها، محکومیت ها، بازرسی خانه ها و شایعات. با این حال، این رویکرد موقت به نظارت استعماری عمدتاً بی‌اثر بود و مستعمره‌های فرانسه به فضاهای گذرا تبدیل شدند که در آن گروه جهانی از شخصیت‌ها در هم آمیخته شدند و قدرت فرانسه همچنان متزلزل بود. به طور فزاینده‌ای، مقامات فرانسوی - در مستعمرات و در خانه - به شیوه‌های کوته‌بینانه واکنش نشان دادند، زیرا واکنش‌های واقعی و واقعی در رابطه با کمونیسم، پان آفریقایی، ضد استعمار، رادیکالیسم سیاه‌پوستان و پان اسلامیسم روی داد. کلر که عمدتاً بر شهر بندری داکار (سنگال) تمرکز می‌کند، رشته‌های دسیسه، شایعه و هدایت نادرست را که از این دوره آشفته تاریخ استعمار فرانسه خبر می‌داد، باز می‌کند.
 

A Vietnamese cook, a German journalist, and a Senegalese student—what did they have in common? They were all suspicious persons kept under surveillance by French colonial authorities in West Africa in the 1920s and 1930s. Colonial Suspects looks at the web of surveillance set up by the French government during the twentieth century as France’s empire slipped into crisis.

As French West Africa and the French Empire more generally underwent fundamental transformations during the interwar years, French colonial authorities pivoted from a stated policy of “assimilation” to that of “association.” Surveillance of both colonial subjects and visitors traveling through the colonies increased in scope. The effect of this change in policy was profound: a “culture of suspicion” became deeply ingrained in French West African society.

Kathleen Keller notes that the surveillance techniques developed over time by the French included “shadowing, postal control, port police, informants, denunciations, home searches, and gossip.” This ad hoc approach to colonial surveillance mostly proved ineffectual, however, and French colonies became transitory spaces where a global cast of characters intermixed and French power remained precarious. Increasingly, French officials—in the colonies and at home—reacted in short-sighted ways as both perceived and real backlash occurred with respect to communism, pan-Africanism, anticolonialism, black radicalism, and pan-Islamism. Focusing primarily on the port city of Dakar (Senegal), Keller unravels the threads of intrigue, rumor, and misdirection that informed this chaotic period of French colonial history.