Colloid Chemistry II

در طول چهل سال گذشته، شیمی کلوئیدی قدیمی دستخوش انقلابی شده است، و خود را از کمی بیش از مجموعه ای از مشاهدات کیفی رفتار ماکروسکوپی برخی از سیستم های پیچیده به رشته ای با پایه و اساس نظری محکم تبدیل کرده است. مجموعه ای کامل از تکنیک های شیمیایی جدید. اکنون می‌تواند مجموعه‌ای از مفاهیم را به رخ بکشد که راه درازی را به سوی ارائه درک بسیاری از الگوهای رفتاری عجیب و جالبی که توسط سیستم‌های طبیعی و مصنوعی در مقیاس میانی به نمایش گذاشته می‌شوند، به رخ می‌کشد. این جلد دوم از "موضوعات شیمی کنونی" در مورد شیمی کلوئید، بر رویکردهای فوق مولکولی و رویکردهای جدید نسبت به کلوئیدهای پلیمری تمرکز دارد، همچنین با تاکید زیادی بر کاربردهای بیولوژیکی و زیست پزشکی. دوباره موضوعاتی انتخاب شدند که انتظار می‌رود ارتباط گسترده‌تری داشته باشند و برای خوانندگان عمومی‌تر جالب باشند. این جلد با مشارکت C.M.Paleos آغاز می‌شود که در آن آمفیل‌های جدیدی ارائه می‌شوند که نه تنها خود به میسل‌ها یا وزیکول‌ها مونتاژ می‌شوند، بلکه توانایی نشان دادن تشخیص خاصی از پرون‌های پل H مکمل را نیز دارند. چنین ساختارهایی ممکن است به راهی برای پرداختن منطقی به سطوح و ساختارهای فوق مولکولی با ابزارهای کاملاً شیمیایی.

Over the past forty years,good-old fashioned colloid chemistry has undergone something of a revolution,transforming itself from little more than a collection of qualitative observations of the macroscopic behavior of some complex systems into a discipline with a solid theoretical foundation and a whole to- boxofnew chemical techniques. It can now boast a set of concepts which go a long way towards providing an understanding of the many strange and interesting behavior patterns exhibited by natural and artificial systems on the mesoscale. This second volume of“Topics in Current Chemistry”on Colloid Chemistry, focuses on supramolecular approaches and new approaches towards polymer colloids,also with strong emphasis on biological and biomedical applications. Again topics were chosen which are expected to have broader relevance and to be interesting to a more general readership. The volume opens with a contribution by C.M.Paleos in which new amp- philes are presented which not only self-assemble to micelles or vesicles but also possess the ability to show specific recognition of complementary H-bridge p- terns.Such structures might point a way to a rational addressing of surfaces and supramolecular structures by purely chemical means.