دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: سایر علوم اجتماعی ویرایش: 1 نویسندگان: Blake Stimson. Gregory Sholette سری: ISBN (شابک) : 0816644624, 9780816644612 ناشر: سال نشر: 2007 تعداد صفحات: 331 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 9 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Collectivism after Modernism: The Art of Social Imagination after 1945 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب کلکسیون گرایی پس از مدرنیسم: هنر تصورات اجتماعی پس از 1945 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
تا زمانی که این کتاب را نخوانده اید، یک گروه هنری راه اندازی نکنید. —Guerrilla Girls «از زمان وب ۲.۰ با ویکیها، وبلاگها و شبکههای اجتماعی، هنر همکاری دوباره در دستور کار قرار گرفت. جمع گرایی پس از مدرنیسم به طور قانع کننده ای ثابت می کند که گروه های هنری پس از مرگ اعلام شده آوانگاردهای تاریخی متوقف نشدند. مثل قبل از این، فناوری فضای اجتماعی را دوباره اختراع نکرده و هنرمندان ادعای فرمان را دارند!» —گرت لوینک، مؤسسه فرهنگهای شبکه، آمستردام «این بررسی از توالی آوانگاردها و گروههای پس از جنگ جدید، مهم و درگیر است.» — استفان اف. آیزنمن، نویسنده اثر ابوغریب «جمعگرایی پس از مدرنیسم بهطور اساسی به ما کمک میکند تا بفهمیم هنرمندان و دیگران در زمانهای شلوغ و بدبو مانند ما چه کاری میتوانند انجام دهند. افراد به ظاهر ناتوان در مواجهه با نیروهای قدرتمندی که به نظر می رسد واقعاً با هم عمل می کنند، چه کاری می توانند انجام دهند؟ در اینجا، استیمسون و شولت پاسخهای خوب بسیاری را ارائه کردند.» —Yes Men از اروپا، ژاپن، و ایالات متحده گرفته تا آفریقا، کوبا و مکزیک، جمع گرایی پس از مدرنیسم راه هایی را که در آن گروه ها در چارچوب هنجارهای فرهنگی، کنوانسیون های اجتماعی، و هنرهای دولتی یا شرکتی مورد تایید قرار می گیرند، بررسی می کند. این مقالات با هم نشان میدهند که جمعگرایی بهعنوان یک رویه هنری تأثیرگذار، علیرغم سیستم ستارهای فردیت دنیای هنر، باقی میماند. جمع گرایی پس از مدرنیسم، درک تاریخی لازم برای تفکر از طریق پراتیک جمعی پست مدرن، اکنون و آینده را فراهم می کند. مشارکت کنندگان: ایرینا آریستارخوا، جسی درو، اوکویی انوزور، روب ان گالو، کریس گیلبرت، برایان هولمز، آلن مور، جلنا استوجانووی، ریکو تومی، ریچل وایس. بلیک استیمسون دانشیار تاریخ هنر در دانشگاه کالیفرنیا دیویس، نویسنده کتاب محور جهان: عکاسی و ملت آن، و ویراستار دنیای بصری و هنر مفهومی: گلچین انتقادی است. گرگوری شولت هنرمند، نویسنده و یکی از بنیانگذاران مجموعه مستندات/توزیع هنر سیاسی و تاریخچه REPO است. او یکی از سردبیران مداخلهگران: راهنمای کاربران برای اختلال خلاقانه زندگی روزمره است. «درک اشکال مختلف جمعگرایی پس از جنگ به عنوان پدیدههای تعیینشده تاریخی و بیان امکانات برای تولید هنر جمعگرایانه معاصر، هدف جمعگرایی پس از مدرنیسم است. مقالات گردآوری شده در این گلچین استدلال می کنند که ساختن هنر واقعاً جمعی به معنای بازنگری در رابطه بین هنر و عموم است. نمونه هایی از بین المللی موقعیت گرا و مواد گروهی تا تلویزیون ببر کاغذی و گروه کنگو Le Groupe Amos این نکته را نشان می دهد. ساختن هنر تجربه مشترک به معنای فراتر رفتن از فرافکنی چیزی است که بلیک استیمسون و گریگوری شولت آن را «جامعه تخیلی» مینامند: یک جمع باید فراتر از یک ایدهآل و فراتر از هنر جمعی باشد. باید یک شرکت واقعاً اجتماعی باشد. نه تنها از اشکال و رسانه های نامتعارف برای ارتباط با موضوعات و تجربیاتی که معمولاً از بازنمایی هنری حذف شده اند استفاده می کند، بلکه به دیدگاه های متعددی گوش می دهد. در بهترین حالت، بر مشارکت مخاطب برای مشارکت فعالانه در کار تکیه میکند و دیالوگهایی را که الهامبخش آن است، پیش میبرد.» -بمب
“Don’t start an art collective until you read this book.” —Guerrilla Girls “Ever since Web 2.0 with its wikis, blogs and social networks the art of collaboration is back on the agenda. Collectivism after Modernism convincingly proves that art collectives did not stop after the proclaimed death of the historical avant-gardes. Like never before technology reinvents the social and artists claim the steering wheel!” —Geert Lovink, Institute of Network Cultures, Amsterdam “This examination of the succession of post-war avant-gardes and collectives is new, important, and engaged.” — Stephen F. Eisenman, author of The Abu Ghraib Effect “Collectivism after Modernism crucially helps us understand what artists and others can do in mushy, stinky times like ours. What can the seemingly powerless do in the face of mighty forces that seem to have their act really together? Here, Stimson and Sholette put forth many good answers.” —Yes Men Spanning the globe from Europe, Japan, and the United States to Africa, Cuba, and Mexico, Collectivism after Modernism explores the ways in which collectives function within cultural norms, social conventions, and corporate or state-sanctioned art. Together, these essays demonstrate that collectivism survives as an influential artistic practice despite the art world’s star system of individuality. Collectivism after Modernism provides the historical understanding necessary for thinking through postmodern collective practice, now and into the future. Contributors: Irina Aristarkhova, Jesse Drew, Okwui Enwezor, Rub?n Gallo, Chris Gilbert, Brian Holmes, Alan Moore, Jelena Stojanovi?c, Reiko Tomii, Rachel Weiss. Blake Stimson is associate professor of art history at the University of California Davis, the author of The Pivot of the World: Photography and Its Nation, and coeditor of Visual Worlds and Conceptual Art: A Critical Anthology. Gregory Sholette is an artist, writer, and cofounder of collectives Political Art Documentation/Distribution and REPOhistory. He is coeditor of The Interventionists: Users’ Manual for the Creative Disruption of Everyday Life. “To understand the various forms of postwar collectivism as historically determined phenomena and to articulate the possibilities for contemporary collectivist art production is the aim of Collectivism after Modernism. The essays assembled in this anthology argue that to make truly collective art means to reconsider the relation between art and public; examples from the Situationist International and Group Material to Paper Tiger Television and the Congolese collective Le Groupe Amos make the point. To construct an art of shared experience means to go beyond projecting what Blake Stimson and Gregory Sholette call the “imagined community”: a collective has to be more than an ideal, and more than communal craft; it has to be a truly social enterprise. Not only does it use unconventional forms and media to communicate the issues and experiences usually excluded from artistic representation, but it gives voice to a multiplicity of perspectives. At its best it relies on the participation of the audience to actively contribute to the work, carrying forth the dialogue it inspires.” —BOMB