Cohesion, Coherence and Temporal Reference from an Experimental Corpus Pragmatics Perspective

این کتاب دسترسی آزاد، بینش‌های روش‌شناختی و نظری جدیدی را در مورد مرجع زمانی و بیان زبانی آن، از رویکرد عمل‌شناسی پیکره تجربی بین‌زبانی ارائه می‌کند. زمان های کلامی، به طور کلی، و به طور خاص، مقوله های زمان، دستوری و واژگانی به عنوان پیوندهای انسجامی در نظر گرفته می شوند که به انسجام زمانی یک گفتمان، و همچنین به انسجام زمانی شناختی بازنمایی های ذهنی ساخته شده در فرآیند درک زبان کمک می کنند. . به این ترتیب، پدیده ارجاع زمانی را در رابط بین زبان‌شناسی پیکره، زبان‌شناسی نظری و عمل‌شناسی، عمل‌شناسی تجربی، روان‌زبان‌شناسی، پردازش زبان طبیعی و ترجمه ماشینی بررسی می‌کند.

This open access book provides new methodological and theoretical insights into temporal reference and its linguistic expression, from a cross-linguistic experimental corpus pragmatics approach. Verbal tenses, in general, and more specifically the categories of tense, grammatical and lexical aspect are treated as cohesion ties contributing to the temporal coherence of a discourse, as well as to the cognitive temporal coherence of the mental representations built in the language comprehension process. As such, it investigates the phenomenon of temporal reference at the interface between corpus linguistics, theoretical linguistics and pragmatics, experimental pragmatics, psycholinguistics, natural language processing and machine translation.