ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Cocaine's Son: A Memoir

دانلود کتاب پسر کوکائین: خاطرات

Cocaine's Son: A Memoir

مشخصات کتاب

Cocaine's Son: A Memoir

ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 9780345524393 
ناشر: Random House Publishing Group 
سال نشر:  
تعداد صفحات: 0 
زبان: English 
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 249 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 53,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 3


در صورت تبدیل فایل کتاب Cocaine's Son: A Memoir به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب پسر کوکائین: خاطرات نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب پسر کوکائین: خاطرات



بررسی Amazon.com

دیو ایتزکوف در مورد پسر کوکائین

شرایط دوران کودکی ما هر چه که باشد، همه ما رشد می کنیم تا بزرگسالی با سوالاتی در مورد والدینمان و اینکه آنها چگونه مسیر زندگی ما را شکل دادند. مادران و پدران ما سعی داشتند چه درسی به ما بدهند؟ آنها می‌خواستند از چه دام‌هایی دوری کنیم و ما در نهایت کدام اشتباهات آنها را تکرار کردیم؟ و اگر به ما فرصتی دوباره داده شود، چگونه می‌توانیم رفتار متفاوتی با والدین خود داشته باشیم؟

همه اینها سوالاتی هستند که وقتی درباره رابطه‌ام با پدرم نوشتم با آن‌ها مواجه شدم، با این تفاوت که با چالش دیگری مواجه شدیم: در 25 سال اول زندگی من، از دهه 1970، پدرم به کوکائین معتاد بود. او از نظر ظاهری مردی موفق با همسر، دو فرزند و تجارتی پر رونق بود، اما به طور خصوصی – و گاهی نه چندان خصوصی – با عادت مواد مخدر خود دست و پنجه نرم می کرد، از روان درمانی گرفته تا نهادسازی داوطلبانه تا پاکسازی بوقلمون سرد. برای ترک اعتیادش وقتی بالاخره پاک شد، من مردی تقریباً بالغ بودم، از اینکه بدانم پدرم در دورانی که دلتنگش بودم چه کسی بوده است، و به همان اندازه مجذوب این بودم که بفهمم او از آن زمان چه کسی شده است، همانطور که او همان چیز را در مورد من یاد گرفت.

پسر کوکائین به همان اندازه داستان من است که داستان پدرم است: وقایع نگاری من از بزرگ شدن مجذوب مردی که نمی توانستم به طور کامل درک کنم، از تلاش های گاهی دردناک ما، پس از او. مشکل مواد مخدر غلبه شد، ماندن در زندگی یکدیگر، و پیچ و خم های غیرمنتظره ای که همیشه ما را به همدیگر بازگرداند. چه زندگی شما تحت تأثیر مسائل اعتیاد قرار گرفته باشد یا نه، امیدوارم این داستانی باشد که در مورد تجربه شما به عنوان فرزند یا والدین شخصی صحبت کنید.


از

ناراحتی و خجالت ایتزکف از رفتار پدرش در این پرتره تزلزل ناپذیر از دوران کودکی آشفته قابل لمس است. در حالی که منتقدان عموماً از این افزوده جدید به ژانر لذت می بردند، چند نقص مانع از این لذت می شد. برخی فکر می کردند که داستان Itzkoff، با روکش گلگون و طبقه متوسط ​​آن، فاقد حاشیه خاطرات مشابه است، در حالی که برخی دیگر به تمرکز منحصر به فرد ایتزکف بر روی پدرش اعتراض کردند، که شخصیت بزرگتر از حد معمول شخصیت های دیگر - از جمله Itzkoff را تحت الشعاع قرار می دهد. خودش او زمان قابل توجهی را صرف تجزیه و تحلیل اقدامات پدرش می کند تا آنها را درک کند، و این نشخوارهای مکرر، به گفته Entertainment Weekly، می تواند مزاحم و زائد باشد. وقتی همکار روزنامه نگاری کتابی را منتشر می کند، منتقدان اغلب کار او را آسان می گیرند. اینکه نظرات درخشان نبودند به این معنی است که در اینجا کمتر از آنچه به نظر می رسد وجود دارد.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Amazon.com Review

Dave Itzkoff on Cocaine's Son

Whatever the circumstances of our childhoods, we all grow up to become adults with questions about our parents and how they shaped the trajectories of our lives. What lessons were our mothers and fathers trying to impart to us? What pitfalls did they want us to avoid, and what mistakes of theirs did we end up repeating anyway? And how might we treat our parents differently if we were given a second chance with them?

These are all questions I confronted when I wrote about my relationship with my father, except that we were dealt a further challenge: for the first 25 years of my life, beginning in the 1970s, my father was addicted to cocaine. He was outwardly a successful man with a wife, two children, and a thriving business, but he struggled privately–-and sometimes not-so-privately-–with his drug habit, attempting everything from psychotherapy to voluntary institutionalization to cold-turkey purges to kick his addiction. When he finally got clean, I was an almost full-grown man, desperate to know who my father had been in the time I had missed, and as fascinated to discover who he had since become as he was to learn the same about me.

Cocaine’s Son is as much my story as it is my father’s: my chronicle of growing up enthralled by a man I could not fully understand, of our sometimes painful efforts, after his drug problem was conquered, to remain in each other’s lives, and the unexpected twists and turns that invariably led us back to each other. Whether or not your life has been touched by addiction issues, I hope this is a story with something to say about your own experience as someone’s child or parent.


From

Itzkoff’s distress and embarrassment at his father’s behavior are tangible in this unflinching portrait of a troubled childhood. While the critics generally enjoyed this new addition to the genre, a few flaws hampered that enjoyment. Some thought that Itzkoff’s story, with its rosy, upper-middle-class veneer, lacks the edge of similar memoirs, while others raised objections to Itzkoff’s singular focus on his father, whose larger-than-life personality eclipses the other characters—including Itzkoff himself. He spends a considerable amount of time analyzing his father’s actions in an attempt to understand them, and these frequent ruminations, according to Entertainment Weekly, can be intrusive and redundant. When a fellow journalist publishes a book, the critics often take it easy on him or her. That the reviews were not glowing means there’s less here than meets the eye.





نظرات کاربران