Clinically Applied Anthropology: Anthropologists in Health Science Settings

مثل سایر مجموعه‌های مقالات مرتبط با یک موضوع واحد، این جلد از بحث‌های اشتراک‌گذاری مشکل و حل مسئله در میان برخی از نویسندگان پدید آمد. دو موضوع اصلی تکرارشونده عبارت بودند از: (1) مشکلات در ترجمه دانش انسان‌منطقی به‌گونه‌ای که دانشجویان ما بتوانند از آن استفاده کنند و (2) مشکلات ارائه ادبیات انسان‌شناسی پزشکی موجود برای این کار. همانطور که با سایر مردم شناسان که در سایر نقاط کشور و در مدارس مختلف مرتبط با سلامت تدریس می کردند صحبت می کردیم، متوجه شدیم که مشکلات ما مشابه است. شباهت‌های راه‌حل‌های ما ویراستاران را به این باور رساند که انتشار تجربیات آموزشی و تحقیقات مرتبط با تدریس به دیگران کمک می‌کند و ممکن است فرآیند تولید اصولی را آغاز کند که منجر به رویکردی منسجم‌تر می‌شود. همکاران ما از این ایده حمایت کردند و موافقت کردند که مشارکت کنند. آنچه ما موافقت کردیم درباره آن بنویسیم «انسان شناسی کاربردی بالینی» بود. بسیاری از کارهایی که ما انجام می‌دادیم و مطمئناً بسیاری از ادبیات مرتبط، انسان‌شناسی کاربردی بود. و گروه هدف ما عمدتاً از پزشکان تشکیل شده بود. کاربرد این اصطلاح پس از سال 1979 آشکار شد، زمانی که گروه دیگری از انسان شناسان شروع به بحث در مورد «انسان شناسی غیرمعمول» کردند. آنها نیز طیف وسیعی از رفتارهای بدیع را در دسترس انسان شناسان در عرصه علم سلامت تشخیص دادند و تصمیم گرفتند بر استفاده بالینی انسان شناسی تمرکز کنند. ما این را یک تلاش مهم می‌دانیم، اما با آنچه پیشنهاد می‌کنیم بسیار متفاوت است.

like other collections of papers related to a single topic, this volume arose out of problem-sharing and problem-solving discussions among some of the authors. The two principal recurring issues were (1) the difficulties in translating anthropo­ logical knowledge so that our students could use it and (2) the difficulties of bringing existing medical anthropology literature to bear on this task. As we talked to other anthropologists teaching in other parts of the country and in various health-related schools, we recognized that our problems were similar. Similarities in our solutions led the Editors to believe that publication of our teaching experi­ ences and research relevant to teaching would help others and might begin the process of generating principles leading to a more coherent approach. Our colleagues supported this idea and agreed to contribute. What we agreed to write about was 'Clinically Applied Anthropology'. Much of what we were doing and certainly much of the relevant literature was applied anthropology. And our target group was composed-mostly of clinicians. The utility of the term became apparent after 1979 when another set of anthropologists began to discuss 'ainical Anthropology'. They too recognized the range of novel be­ haviors available to anthropologists in the health science arena and chose to focus on the clinical use of anthropology. We see this as an important endeavor, but very different from what we are proposing.