Clinical Use of Antibodies: Tumours, infection, infarction, rejection and in the diagnosis of AIDS

در فرانکفورت/ماینین در سال 1899 بود که پل ارلیش برای اولین بار به مناسبت افتتاح انستیتوی درمان های تجربی، "نظریه زنجیره مکان" معروف خود را - که اصل ایمونولوژیک اساسی تعامل آنتی بادی-آنتی ژن را تشریح کرد - توضیح داد. (که بعدها به نام او نامگذاری شد). نزدیک به 100 سال از آن زمان می گذرد و در نگاهی به گذشته می توان گفت که "عصر ارلیخ" (اولین گام های ایمونولوژی "مفهوم گلوله جادویی") و "عصر بهرینگ" (تشخیص آنتی بادی ها و سرم درمانی) ) اساس اساسی در توسعه ایمونولوژی را تشکیل داد. نیلز کی جرن، مدیر سابق مؤسسه پل ارلیش در فرانکفورت/ماین، همراه با ژرژ کوهلر و سزار میلشتاین، جایزه نوبل پزشکی را در سال 1984 دریافت کرد. این جانشینان متاخر ارلیش و برینگ برای اولین بار فناوری هیبریدوما را توصیف کردند (در سال 1975). که یکی از مهم ترین و انقلابی ترین نوآوری های تکنولوژیک در زمینه ایمونولوژی یعنی تولید آنتی بادی های مونوکلونال را ممکن ساخت. این اتفاق می افتد که زمان انتشار این کتاب، تنها یک دهه از اولین استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال نشاندار شده رادیویی در انسان (توسط گروه لوزان) می گذرد. در طی این 10 سال پیشرفت فوق العاده ای در زمینه ایمونوسنتی گرافی رخ داده است: پانل بزرگی از آنتی بادی های مونوکلونال بسیار اختصاصی علیه آنتی ژن های مرتبط با تومور و همچنین ترکیبات سلولی طبیعی ایجاد شده است. پیشرفت عظیمی در زمینه نشان‌بندی رادیویی - از ید-131 تا تکنسیوم-99mor حتی پوزیترون- ساطع کننده دیونوکلیدها، انجام شده است. g. ید-124.

It was at Frankfurt/Mainin 1899 that Paul Ehrlich first expounded his famous "site-chain theory" -which described the basic immunological principal of antibody-antigen interactio- on the occasion of the opening of the Institute for Experimental Therapeutics (which was later named after him). Nearly 100 years have passed since, and in retrospect it can be said that the "Ehrlich Era" (first steps in immunology "Magic Bullet" concept) and the "Behring Era" (detection of antibodies and serum therapy) formed the essential basis in the development of immunology. Niels K. Jerne, the former director of the Paul Ehrlich Institute in Frankfurt/Main received, together with Georges Kohler and Cesar Milstein, the Nobel Prize in Medicine 1984. These late successors of Ehrlich and Behring first described the hybridoma technology (in 1975) which enabled one of the most important and revolutionary technological innovations in the field of immunology -the production of monoclonal antibodies. It happens that, the time of the publication of this book, just a decade has passed since the first use of radiolabelled monoclonal antibodies in man (by the Lausanne Group). Over these 10 years a tremendous progress has taken place in the field of immunoscintigraphy:A large panel of highly specific monoclonal antibodies against tumour-associated antigens as well as normal cell compounds have been developed. Enormous progress has been made in the field of radiolabelling -from iodine-131 to technetium-99mor even positron-emittingradionuclides, e. g. iodine-124.