Clinical Pharmacology in the Elderly: Reference Ranges and Biological Variations After Repeated Measurements

استفاده مناسب و منطقی از داروها توسط سالمندان موضوعی است که نگرانی پزشکی و اجتماعی رو به رشدی دارد. افراد 65 سال و بالاتر حدود 12 تا 15 درصد از جمعیت جهان غرب را تشکیل می دهند و تعداد کل سالمندان در سال های آینده به میزان قابل توجهی افزایش خواهد یافت. این جمعیت 30 درصد از کل داروهای تجویزی را تشکیل می دهد. پیری، به ویژه انتقال از میانسالی به سالمندی، فرآیند پیچیده ای است. از دیدگاه فارماکولوژی بالینی، این تغییرات پاتوفیزیولوژیک ممکن است به طور منطقی انتظار داشته باشد که پاسخگویی به داروها را تغییر دهد. تفاوت های مربوط به سن در پاسخ به داروها می تواند ناشی از تغییرات در فارماکوکینتیک یا فارماکودینامیک باشد. این امر انجام مطالعات فارماکولوژیک بالینی در افراد مسن را در طول مطالعات فاز اول اجباری می کند. هرچه احتمال مصرف این دارو در جمعیت مسن‌تر باشد، گنجاندن افراد بسیار مسن اهمیت بیشتری دارد. همچنین مهم است که .... :''لازماً بیماران مبتلا به بیماری های همزمان; تنها با مشاهده چنین بیمارانی است که می توان تداخل دارویی و بیماری را تشخیص داد. گزارش‌های سیستم‌های نظارت، آگاهی ما را از مشکلات مرتبط با دارودرمانی در سنین بالا به میزان زیادی افزایش داده است.

The appropriate and rational use of drugs by the elderly is a matter of growing medical and social concern. Persons aged 65 years and older constitute about 12%-15% of the population in the Western world, and the total number of the elderly will increase significantly in the coming years. This population accounts for 30% of all the prescription drugs used. Aging, specifically the transition from middle to old age, is a complex process. From the perspective of clinical pharmacology, these pathophysiological changes may reasonably be expected to alter responsiveness to drugs. The age-related differences in response to drugs can arise from alterations in pharmacokinetics or pharmacodynamics. This makes it mandatory that clinical pharma­ cological studies be carried out in the elderly during extended phase I studies. The older the population likely to use the drug, the more important it is to include the very old. It is also important not to exclude .... :''lecessarily patients with concomitant illnesses; it is only by observing, such patients that drug-disease interactions can be detected. Reports from surveillance systems have greatly increased our awareness of problems associated with drug therapy in old age.