Clinical Performance of Skeletal Prostheses

لاری ال هنچ جون ویلسون هدف میلیون‌ها نفر در حال حاضر به دلیل پروتزهایی که بخش‌هایی از سیستم اسکلتی خود را ترمیم، تقویت یا جایگزین می‌کنند، از کیفیت زندگی بهتری برخوردارند: استخوان‌ها، مفاصل، دندان‌ها و غیره. با این حال، همه قطعات جایگزین دارای یک احتمال محدود بقا هدف این کتاب مقایسه داده های بقای سیستم های مختلف پروتز اسکلتی است. همه داده ها از مطالعات بالینی منتشر شده قبلی مشتق شده اند. در جایی که ممکن است مقایسه های آماری انجام شود و دلایل شکست مورد بحث قرار گیرد. نیاز به پروتزهای اسکلتی ما یک جمعیت سالخورده با بیش از 100 میلیون نفر در ایالات متحده و اروپا بالای 50 سال هستیم. پیامد ناگوار پیری، بدتر شدن تدریجی کیفیت بافت های اسکلتی است. از سن 30 سالگی کاهش توده استخوانی در مردان و زنان وجود دارد (شکل 1. 1). با این حال، برای زنان بسیار بیشتر است و در سنین 40 تا 60 سالگی میزان زوال استخوان‌های دراز و مهره‌های زنان به‌ویژه به دلیل تغییرات هورمونی شدید است. در سن 70 سالگی بیشتر زنان بین 35 تا 60 درصد از توده استخوانی خود را از دست خواهند داد. از دست دادن حجم استخوان اسفنجی یا ترابکولار منجر به کاهش شدید مقاومت فشاری مکانیکی می شود (شکل 1. 2). پیامد بالینی افزایش بروز فروپاشی مهره است. استحکام کششی استخوان کورتیکال با افزایش سن کاهش می یابد (شکل 1.

Larry L. Hench June Wilson OBJECTIVE Millions of people presently enjoy an improved quality of life due to prostheses which repair, augment or replace parts of their skeletal system: bones, joints, teeth, etc. However, all replacement parts have a finite probability of survival. The goal of this book is to compare the survivability data for various skeletal prosthesis systems. All data derive from previously published clinical studies. Where possible statistical comparisons are made and the reasons for failure are discussed. THE NEED FOR SKELETAL PROSTHESES We are an aging population with more than 100 million people in the U. S. and Europe over the age of 50 years. An unfortunate consequence of aging is a progressive deterioration of the quality of skeletal tissues. From the age of 30 years there is a decrease in bone mass for both men and women (Fig. 1. 1). However, for women it is much greater and between 40 and 60 years of age the rate of deterioration of long bones and vertebrae of women is especially severe due to hormonal changes. By the age of 70 most women will have lost from 35 to 60% of their bone mass. The loss of volume of cancellous or trabecular bone leads to a large decrease in mechanical compressive strength (Fig. 1. 2). The clinical consequence is an increasing incidence of vertebral collapse. Cortical bone decreases in tensile strength with age (Fig. 1.