Clinical Imaging of the Cerebello-Pontine Angle

زاویه مخچه-پانتین همیشه جراح مغز و اعصاب، جراح گوش و اعصاب و رادیولوژیست عصبی را با چالش مواجه کرده است. توده های زاویه ای که بسیار کوچک هستند و تشخیص آنها دشوار است اغلب علائم ایجاد می کنند، اما ممکن است در حالی که به اندازه های استثنایی رشد می کنند، خاموش بمانند. نورو رادیولوژیست باید از تظاهرات بالینی ضایعات زاویه های مختلف آگاهی کامل داشته باشد تا بتواند مطالعات خود را با نیازهای بیماران منطبق کند. اکثر ضایعات زاویه خوش خیم هستند. بنابراین جراحی موفق پتانسیل درمان کامل را دارد. ضایعات زاویه ای معمولاً در ارتباط با ساختارهای عصبی عروقی حیاتی ایجاد می شوند و اغلب آنها را از موقعیت مورد انتظار خود دور می کنند. ضایعات بزرگ ممکن است اعصاب دهلیزی و صورت را ضعیف کرده و آنها را روی گنبد خود نازک کنند. از آنجایی که اعصاب اغلب فعال می مانند، جراح با حفظ عملکرد عصبی، با نیاز به جدا کردن تومور از عصب مجاور روبرو می شود. بسته به محل دقیق و گسترش ضایعه، برداشتن بهتر است از طریق روش‌های جراحی گوش یا جراحی مغز و اعصاب انجام شود. رادیولوژیست عصبی باید - دقیقاً - وجود، محل، اندازه و گسترش ضایعه و جابجایی ساختارهای عصبی عروقی حیاتی را به عنوان راهنمای انتخاب خط حمله جراحی تعیین کند. از آنجایی که شریان‌ها، سیاهرگ‌ها و اعصابی که از این زاویه عبور می‌کنند ساختارهای ظریفی هستند، نورو رادیولوژیست باید مطالعاتی را با بالاترین کیفیت انجام دهد تا کار خود را به طور مؤثر انجام دهد.

The cerebello-pontine angle has always posed a challenge to the neurosurgeon, the otoneurosurgeon, and the neuroradiologist. Angle masses which are very small and difficult to detect frequently produce symptoms, but may remain silent while growing to exceptional size. The neuroradiologist must have firm knowl­ edge of the clinical manifestations of the diverse angle lesions in order to tailor his studies to the patients' needs. The majority of angle lesions are benign; thus successful surgery has the potential for complete cure. Angle lesions typically arise in conjunction with vital neurovascular structures, and often displace these away from their expected positions. Large lesions may attenuate the vestibulocochlear and facial nerves and thin them over their dome. Since the nerves often remain functional, the surgeon then faces the need to separate the tumor from the contiguous nerve, with preservation of neurological function. Depending on the exact location and extension of the lesion, resection may best be attempted via otologic or neurosurgical approaches. The neuroradiologist must determine - precisely -the presence, site, size, and extension( s) of the lesion and the displacement of vital neurovascular structures as a guide to selecting the line of surgical attack. Since the arteries, veins, and nerves that traverse the angle are fine structures, the neuroradiologist must perform studies of the highest quality to do his job effectively.