Climate Migration and Security: Securitisation as a Strategy in Climate Change Politics (Environmental Politics)

مهاجرت آب و هوا، به عنوان تصویری از حرکت مردم به دلیل افزایش سطح آب دریا و افزایش خشکسالی، به عنوان یکی از اصلی ترین خطرات امنیتی گرمایش جهانی معرفی شده است. منطق این است که تغییرات آب و هوایی باعث جابجایی گسترده پناهندگان آب و هوا و ایجاد تنش و حتی درگیری خشونت آمیز می شود. اینگرید بواس از طریق دریچه سیاست تغییر آب و هوا و تئوری اوراق بهادارسازی، چگونگی و چرایی ارائه مهاجرت آب و هوا از نظر امنیتی را بررسی می‌کند و پیامدهای سیاسی چنین تمرین‌هایی را بررسی می‌کند.

این مطالعه از طریق یک تحلیل کلان خرد انجام شده است و بر دوره اوایل دهه 2000 تا پایان سپتامبر 2014 تمرکز دارد. تحلیل سطح کلان نمای کلی از ائتلاف کشورهایی که موافق یا مخالف چارچوب های امنیتی در مورد مهاجرت آب و هوا هستند. این نشان می دهد که چگونه کشورهای اروپایی و کشورهای جزیره کوچک بازیگران کلیدی برای ارائه مهاجرت آب و هوا به عنوان یک موضوع امنیتی بوده اند، در حالی که کشورهای در حال توسعه فعالانه با چنین چارچوبی مخالفت کرده اند. این کتاب استدلال می‌کند که بسیاری از تقسیم‌بندی بین اتحادهای این دولت‌ها را می‌توان به سیاست‌های تغییر آب و هوا ردیابی کرد. به عنوان گام بعدی، این کتاب به تعاملات بریتانیا و هند می پردازد تا تجزیه و تحلیل عمیقی از این چارچوب های امنیتی و ارتباط آنها با سیاست های تغییرات آب و هوایی ارائه دهد. این تجزیه و تحلیل در سطح خرد نشان می دهد که چگونه بریتانیا به طور استراتژیک از چارچوب های امنیتی برای مهاجرت آب و هوا استفاده کرده است تا هند را متقاعد کند تا به اهداف الزام آور برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای خود متعهد شود. این کتاب به بررسی چگونگی و چرایی چنین راهبردی می‌پردازد و مهم‌تر از همه، تا چه حد موفق بوده است.

مهاجرت و امنیت آب و هوا اولین کتاب در نوع خود برای بررسی استفاده استراتژیک از استدلال های امنیتی در مورد مهاجرت آب و هوا به عنوان یک ابزار سیاسی در سیاست تغییرات آب و هوا. بینش‌های نظری، تجربی و مرتبط با خط‌مشی اصلی، ابزارهای لازم را برای بررسی اثربخشی این استراتژی‌های چارچوب‌بندی به منظور دیپلماسی تغییرات آب و هوا و کنکاش در مفاهیم گسترده‌تر این استراتژی‌های چارچوب‌بندی برای دانشجویان، محققان و سیاست‌گذاران فراهم می‌کند مدیریت تغییرات آب و هوا.

Climate migration, as an image of people moving due to sea-level rise and increased drought, has been presented as one of the main security risks of global warming. The rationale is that climate change will cause mass movements of climate refugees, causing tensions and even violent conflict. Through the lens of climate change politics and securitisation theory, Ingrid Boas examines how and why climate migration has been presented in terms of security and reviews the political consequences of such framing exercises.

This study is done through a macro-micro analysis and concentrates on the period of the early 2000s until the end of September 2014. The macro-level analysis provides an overview of the coalitions of states that favour or oppose security framings on climate migration. It shows how European states and the Small Island States have been key actors to present climate migration as a matter of security, while the emerging developing countries have actively opposed such a framing. The book argues that much of the division between these states alliances can be traced back to climate change politics. As a next step, the book delves into UK-India interactions to provide an in-depth analysis of these security framings and their connection with climate change politics. This micro-level analysis demonstrates how the UK has strategically used security framings on climate migration to persuade India to commit to binding targets to reduce their greenhouse gas emissions. The book examines how and why such a strategy has emerged, and most importantly, to what extent it has been successful.

Climate Migration and Security is the first book of its kind to examine the strategic usage of security arguments on climate migration as a political tool in climate change politics. Original theoretical, empirical, and policy-related insights will provide students, scholars, and policy makers with the necessary tools to review the effectiveness of these framing strategies for the purpose of climate change diplomacy and delve into the wider implications of these framing strategies for the governance of climate change.