Claude Levi-Strauss: The Bearer of Ashes

لوی استراوس یکی از غول‌های فکری قرن بیستم است، اما شخصیتی بسیار خصوصی و منزوی است که در مورد خود کوتاهی کرده است. این کتاب که برای اولین بار در سال 1983 منتشر شد، با مطالعه دقیق بخش‌های گمانه‌زنانه‌تر کتاب‌ها و مصاحبه‌های او، بینش شگفت‌انگیزی از شخصیت او ارائه می‌کند. جهت گیری وجودی و روانشناختی شخصی او از طریق تحلیل ساختاری Tristes Tropiques، شخصی ترین کتاب او، و نوشته های او در مورد هنر، طبیعت و تمدن و با توجه به او مورد بررسی قرار می گیرد. بدهی به روسو دکتر پیس به طور عمیق نقد لوی استروس از تکامل گرایی فرهنگی و حمله او به مفهوم تاریخ جهان را بررسی می کند. او پیامدهای سیاسی تفسیر خود لوی استروس از پیشرفت بشر را از طریق بررسی مناظرات او با سارتر و دیگر مارکسیست‌ها در دهه‌های 1950 و 1960 و حرکت بعدی او به سمت راست ارزیابی می‌کند. دغدغه نویسنده در سرتاسر این است که جهان بینی این انسان شناس بزرگ فرانسوی را در چارچوب مبارزه روشنفکران قرن بیستم برای مقابله با نسبیت گرایی فرهنگی و «مشکل» امر بدوی قرار دهد.

Lévi-Strauss is one of the intellectual giants of the twentieth century yet he is a very private and isolated figure, who has been reticent about himself. This book, first published in 1983,provides a fascinating insight into his character through a careful reading of the more speculative passages of his books and interviews. His personal existential and psychological orientation is explored through a structural analysis of Tristes Tropiques, his most personal book, and his writings on art, nature and civilization and through a consideration of his debt to Rousseau. Dr Pace examines in depth Lévi-Strauss’s critique of cultural evolutionism and his attack on the notion of world history. He assesses the political implications of Lévi-Strauss’s own interpretation of human progress through an examination of his debates with Sartre and other Marxists in the 1950s and 1960s and his subsequent movement to the right. The author’s concern throughout is to place the world-view of this great French anthropologist in the context of twentieth-century intellectuals’ struggle to come to grips with cultural relativism and the ‘problem’ of the primitive.