City of Refuge: Separatists and Utopian Town Planning

کاوشی شگفت‌انگیز از شهرسازی در قلب تفکر اتوپیایی

دیدگاه اتوپیا ذهن قرن نوزدهم را تحت تأثیر قرار داد و هنر، ادبیات و به‌ویژه برنامه‌ریزی شهری را شکل داد. در شهر پناهگاه، مایکل لوئیس خوانندگان را در قرون و قاره‌ها می‌برد تا نشان دهد که چگونه برنامه‌ریزی شهری آرمان‌شهری نوع متمایزی از سکونتگاه را ایجاد می‌کند که با پلان مربع، مالکیت جمعی املاک و خوابگاه‌های مشترک مشخص می‌شود. برخی از این سکونتگاه‌ها پناهگاه‌هایی از آزار و اذیت مذهبی بودند، مانند پناهگاه‌های رپیت‌های آلمانی، هوگنوت‌های فرانسوی، و شاکرهای آمریکایی، در حالی که برخی دیگر پناهگاه‌هایی از انقلاب صنعتی بودند، مانند مکان‌هایی که چارلز فوریه، رابرت اوون و دیگر رویاپردازان آرمان‌شهر تصور می‌کردند.

به دلیل تفاوت‌هایشان در ایدئولوژی و الهیات، این سکونت‌گاه‌ها به طور سنتی به طور جداگانه دیده می‌شوند، اما لوئیس نشان می‌دهد که چگونه آنها بخشی از یک سنت فکری پیوسته هستند که از اصلاحات اولیه پروتستان تا دوران مدرن امتداد دارد. او از طریق خوانش دقیق نقشه‌های معماری و اسناد آرشیوی، که بسیاری از آنها قبلاً منتشر نشده بودند، شبکه‌ای از ارتباطات بین این سکونتگاه‌های به ظاهر متفاوت آرمان‌شهری را نشان می‌دهد - از جمله حتی نقشه‌های شهر معروفی مانند نیوهیون و فیلادلفیا.

قابل توجه ترین جنبه شهر پناهگاه، روشی مبتکرانه است که منابع التقاطی خود را در هم آمیخت، از اردوگاه های اسرائیلیان باستان که در کتاب مقدس توضیح داده شده تا برنامه اجتماعی مفصل آرمان شهر توماس مور تا تفکر مدرن. در مورد آموزش، علم و فناوری با بررسی تکامل تاریخی و پیشینیان شهرها و شهرهای آرمان شهر، شهر پناهگاه تصورات مربوط به آنچه یک جامعه اتوپیایی می تواند و باید باشد را تغییر می دهد.

A fascinating exploration of the urbanism at the heart of Utopian thinking

The vision of Utopia obsessed the nineteenth-century mind, shaping art, literature, and especially town planning. In City of Refuge, Michael Lewis takes readers across centuries and continents to show how Utopian town planning produced a distinctive type of settlement characterized by its square plan, collective ownership of properties, and communal dormitories. Some of these settlements were sanctuaries from religious persecution, like those of the German Rappites, French Huguenots, and American Shakers, while others were sanctuaries from the Industrial Revolution, like those imagined by Charles Fourier, Robert Owen, and other Utopian visionaries.

Because of their differences in ideology and theology, these settlements have traditionally been viewed separately, but Lewis shows how they are part of a continuous intellectual tradition that stretches from the early Protestant Reformation into modern times. Through close readings of architectural plans and archival documents, many previously unpublished, he shows the network of connections between these seemingly disparate Utopian settlements―including even such well-known town plans as those of New Haven and Philadelphia.

The most remarkable aspect of the city of refuge is the inventive way it fused its eclectic sources, ranging from the encampments of the ancient Israelites as described in the Bible to the detailed social program of Thomas More's Utopia to modern thought about education, science, and technology. Delving into the historical evolution and antecedents of Utopian towns and cities, City of Refuge alters notions of what a Utopian community can and should be.