Cinema Illuminating Reality: Media Philosophy through Buddhism

رویکرد انتقادی جدید به سینما و رسانه بر اساس بودیسم به عنوان یک گفتمان فلسفی
 

چگونه یک گفتمان فلسفی تولید شده در آسیا می تواند به ما در چارچوب بندی مجدد و سینما و نظریه رسانه را تجدید کنیم؟ واقعیت روشنگر سینما با استفاده از ایده‌های بودایی برای بررسی رابطه پیچیده بین تکنیک و آگاهی در سینما، راه ممکنی برای انجام این کار فراهم می‌کند. گفتگوی حاصل بین بودیسم و ​​فلسفه اروپایی-آمریکایی اولین گفتگو در نوع خود در مطالعات فیلم و رسانه است.

ویکتور فن به بررسی هستی شناسی و شکل گیری هستی زایی سینما می پردازد و این که چگونه چنین فرآیند شکل گیری دانش، عاملیت سیاسی، و چگونه تولید می کند. در زیبایی شناسی بودیسم به فن اجازه می دهد تا تفکر دوتایی را تجزیه و تحلیل کند و رسانه ها را به عنوان یک بوم شناسی دوباره تصور کند و سینما را در قالب روابط بین انسان و ماشین بازاندیشی کند. در طول مسیر، فن طیف وسیعی از مطالعات موردی را از سراسر جهان در نظر می‌گیرد، در حالی که توجه ویژه‌ای به این دارد که چگونه فیلمسازان معاصر تبتی-سینوفونی تفکر رابطه‌ای را برای جزئیات روش‌های بازسازی جهانی که به نظر می‌رسد غیرقابل تعمیر است، اتخاذ کرده‌اند.

از سینمای دگرباشان چینی تا بررسی مجدد آثار استاد ژاپنی اوزو و استقبال تاریخی از آن تا فیلم هیجانی اگزیستانسیال کریستین پتزولد 2018 Transit، سینماواقعیت روشنگر مسیر قابل توجهی را بین مطالعات بودایی و مطالعات سینما ایجاد می کند و نور جدید حیاتی را بر هر دو موضوع مهم می افکند.

A new critical approach to cinema and media based on Buddhism as a philosophical discourse
 

How can a philosophical discourse generated in Asia help us reframe and renew cinema and media theory? Cinema Illuminating Reality provides a possible way to do this by using Buddhist ideas to examine the intricate relationship between technicity and consciousness in the cinema. The resulting dialogue between Buddhism and Euro-American philosophy is the first of its kind in film and media studies.

Victor Fan examines cinema’s ontology and ontogenetic formation and how such a formational process produces knowledge, political agency, and in-aesthetics. Buddhism allows Fan to deconstruct binary thinking and reimagine media as an ecology, rethinking cinema in relational terms between the human and the machine. Along the way, Fan considers a wide variety of case studies from around the globe, while paying special attention to how contemporary Tibeto-Sinophone filmmakers have adopted relational thinking to detail ways of rebuilding a world that appears to be beyond repair.

From Chinese queer cinema to a reexamination of Japanese master Ozu’s work and its historical reception to Christian Petzold’s 2018 existential thriller Transit, CinemaIlluminating Reality forges a remarkable path between Buddhist studies and cinema studies, casting vital new light on both of these important subjects.