دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Pamela M. Lee
سری:
ISBN (شابک) : 026212260X, 9781417560622
ناشر:
سال نشر: 2004
تعداد صفحات: 395
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Chronophobia: On Time in the Art of the 1960s به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب کرونوفوبیا: در زمان در هنر دهه 1960 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در دهه 1960 هنر از بین رفت. هم هنرمندان و هم منتقدان در پاسخ به آنچه که E. M. Cioran آن را «استحقاق زمان نداشتن» میخواند، نقش زمانی خود را از دست دادند. و در آثاری از مجسمه های جنبشی گرفته تا فیلم های اندی وارهول نقش آفرینی کرد. موضوع زمان و هنر دهه 1960 علیرغم فراگیر بودن، در گزارش های تاریخی آن دوره تا حد زیادی مورد بررسی قرار نگرفته است. کرونوفوبیا اولین تلاش انتقادی برای تعریف این وسواس و تحلیل آن در ارتباط با هنر و فناوری است. لی درباره گاه هراسی هنر نسبت به ظهور عصر اطلاعات در فرهنگ پس از جنگ بحث می کند. دگرگونیهای سریع تکنولوژیکی همراه، از جمله ظهور رایانهها و فرآیندهای اتوماسیون، برای بسیاری احساس حاد ناآگاهی تاریخی ایجاد کرد. سرعت ظاهراً شتابزده زندگی شروع به پیشی گرفتن از هر تلاشی برای درک زمان حال کرد. لی نگرش هنر دهه 1960 به زمان را به عنوان یک مقدمه تاریخی برای تثبیت فعلی ما بر زمان و سرعت در فرهنگ دیجیتال می داند. او استدلال می کند که با تأمل بر اضطراب فرهنگی دهه 1960 در مورد موقتی بودن، به ما کمک می کند تا رابطه کنونی خود با فناوری و زمان را تاریخی کنیم. پس از یک چارچوب مقدماتی از اصطلاحات، لی با توجه به علاقه مندی به نظریه سیستم ها در هنر دهه 1960، موضوعاتی مانند "حالت" را مورد بحث قرار می دهد. مجسمه سازی جنبشی و اشکال جدید رسانه های جهانی. موقتی بودن بدن و فضایی شدن تصویر بصری در نقاشی های بریجت رایلی و هنر پرفورمنس کارولی اشنیمان. علاقه رابرت اسمیتسون به سریال و آینده، با توجه به مطالعه او از اثر مهم جورج کوبلر به نام شکل زمان: اظهاراتی در تاریخ اشیا و بحث نوربرت وینر در مورد سایبرنتیک در نظر گرفته شده است. و بحث بی پایان هنر در دهه شصت از زمان حال، همانطور که در امپراتوری وارهول و کار On Kawara دیده می شود.
In the 1960s art fell out of time; both artists and critics lost their temporal bearings in response to what E. M. Cioran called "not being entitled to time." This anxiety and uneasiness about time, which Pamela Lee calls "chronophobia," cut across movements, media, and genres, and was figured in works ranging from kinetic sculptures to Andy Warhol films. Despite its pervasiveness, the subject of time and 1960s art has gone largely unexamined in historical accounts of the period. Chronophobia is the first critical attempt to define this obsession and analyze it in relation to art and technology. Lee discusses the chronophobia of art relative to the emergence of the Information Age in postwar culture. The accompanying rapid technological transformations, including the advent of computers and automation processes, produced for many an acute sense of historical unknowing; the seemingly accelerated pace of life began to outstrip any attempts to make sense of the present. Lee sees the attitude of 1960s art to time as a historical prelude to our current fixation on time and speed within digital culture. Reflecting upon the 1960s cultural anxiety about temporality, she argues, helps us historicize our current relation to technology and time. After an introductory framing of terms, Lee discusses such topics as "presentness" with repect to the interest in systems theory in 1960s art; kinetic sculpture and new forms of global media; the temporality of the body and the spatialization of the visual image in the paintings of Bridget Riley and the performance art of Carolee Schneemann; Robert Smithson's interest in seriality and futurity, considered in light of his reading of George Kubler's important work The Shape of Time: Remarks on the History of Things and Norbert Wiener's discussion of cybernetics; and the endless belaboring of the present in sixties art, as seen in Warhol's Empire and the work of On Kawara.