Chronicles and the Politics of Davidic Restoration: A Quiet Revolution

دیوید جانزن استدلال می کند که کتاب تواریخ سندی است با پیامی سیاسی و همچنین الهیاتی و علاوه بر این، سیاست کتاب الهیات آن را توضیح می دهد. نویسنده کتاب تواریخ بخشی از قرن چهارم قبل از میلاد بود. گروهی در جامعه یهودی پس از تبعید که امیدوار بودند داویدیدها را به قدرت بازگردانند، و او این اثر را برای ترویج بازسازی این خانه به موقعیت سلطنت مشتری در امپراتوری ایران نوشت. هنگامی که این به عنوان انگیزه سیاسی برای ترکیب اثر درک شود، دلایل تغییرات خاص کرونیکر در منابع و تأکید بر برخی موضوعات مشخص می شود.

دکترین قصاص فوری، نقش «تمام اسرائیل» در مقاطع مهم در گذشته یهودا، ارتقای مقام و اقتدار لاویان، سلطنت مشترک مجازی داوود و سلیمان، و تصمیم برای شروع روایت با مرگ شائول همه را می توان به عنوان روش هایی توضیح داد که وقایع نگار سعی می کند به مجمع قرن چهارم اطمینان دهد که تغییر در حکومت محلی به حکومت مشتری داوودی به نفع آنها خواهد بود. لازم نیست استدلال کنیم که Chronicles یا طرفدار داوود است یا طرفدار لاوی; این هر دو است، و توجهی که Chronicles به لاویان می‌کند در خدمت جلب گروهی از کارکنان معبد به هدف طرفدار داوود است، همانطور که بسیاری از ویژگی‌های دیگر آن برای جلب توجه سایر گروه‌های ذینفع در داخل معبد طراحی شده است. مونتاژ.

David Janzen argues that the Book of Chronicles is a document with a political message as well as a theological one and moreover, that the book's politics explain its theology. The author of Chronicles was part of a 4th century B.C.E. group within the post-exilic Judean community that hoped to see the Davidides restored to power, and he or she composed this work to promote a restoration of this house to the position of a client monarchy within the Persian Empire. Once this is understood as the political motivation for the work's composition, the reasons behind the Chronicler's particular alterations to source material and emphasis of certain issues becomes clear.

The doctrine of immediate retribution, the role of 'all Israel' at important junctures in Judah's past, the promotion of Levitical status and authority, the virtual joint reign of David and Solomon, and the decision to begin the narrative with Saul's death can all be explained as ways in which the Chronicler tries to assure the 4th century assembly that a change in local government to Davidic client rule would benefit them. It is not necessary to argue that Chronicles is either pro-Davidic or pro-Levitical; it is both, and the attention Chronicles pays to the Levites is done in the service of winning over a group within the temple personnel to the pro-Davidic cause, just as many of its other features were designed to appeal to other interest groups within the assembly.