Christianity, Antiquity, and Enlightenment: Interpretations of Locke

معمولاً پذیرفته شده است که جان لاک پدر روشنگری انگلیسی و بنیانگذار لیبرالیسم سیاسی مدرن بود. این‌ها در بهترین حالت نیمه‌حقیقت‌هایی هستند که وقتی به‌طور غیرانتقادی مورد استفاده قرار می‌گیرند، تأثیری بر این دارند که او را به عنوان پیشرو مدرنیسم سکولار، به‌عنوان متفکری که علاقه چندانی به مضامین بررسی‌شده در چندین فصل این کتاب ندارد، نشان دهد. در اینجا یک لاک متفاوت ظاهر می شود. یک ویرتوز مسیحی، یک فیلسوف طبیعی تجربی که معتقد بود تمرین علم جدید ذهن را برای حقیقت آشکار آماده می کند. فیلسوفی التقاطی که پذیرای میراث فلسفی دوران باستان و تابع تأثیر روشنگرانه آن بود، اما از نظام‌های فلسفی کهن فقط آنچه را برای حفظ برنامه فلسفی مسیحی‌اش مفید می‌دانست، به خود اختصاص داد. یک الهی‌دان کتاب مقدس که از روش‌های تاریخی انتقادی برای بازیابی مکاشفه اصلی مسیحی استفاده می‌کرد، که لاک هرگز در حقیقت آن تردید نداشت. یک مسیحی وظیفه شناسانه درگیر تکمیل ایمان خود است. و زائری در این دنیا که منتظر آمدن آخرت است. نشان داده شده است که مسیر لاک از مسیحیت از طریق احیای دوران باستان تا روشنگری مسیری پر پیچ و خم است که اغلب به خود بازگشته است. دیگران با تعقیب قطار او، آن را به مقصد رساندند. هدف از این مطالعات کاهش عظمت فلسفی لاک نیست، که قابل بحث نیست، بلکه نشان دادن غنای غیرمنتظره ذهن او، پیچیدگی آن، ابهامات و چرخش‌های عجیب فکری است که در نوشته‌های او بیان می‌شود، و ژرفای افکار او. فکر کردن.

It is commonly accepted that John Locke was the father of the English Enlightenment and the founder of modern political liberalism. These are at best half-truths that, when uncritically employed, have the effect of casting him as the precursor secular modernism, as a thinker with little interest in the themes explored in the several chapters of this book. Here a different Locke appears; a Christian Virtuoso, an experimental natural philosopher who believed that practicing the new science prepared the mind for revealed truth; an eclectic philosopher, who was receptive to the philosophical heritage of Antiquity and subject to its enlightening influence, but who appropriated from ancient philosophical systems only what he found useful to sustain his Christian philosophical program; a biblical theologian who used critical historical methods to recover the original Christian revelation, whose truth Locke never doubted; a Christian dutifully engaged in perfecting his faith; and a pilgrim in this world awaiting the coming of the next. The Lockean path from Christianity through the revival of Antiquity to Enlightenment is shown to be a meandering one that often turned back upon itself. Others, following in his train, would carry it to its destination. The aim of these studies is not to diminish Locke¹s philosophical greatness, which is beyond dispute, but to reveal the unexpected richness of his mind, its complexity, the ambiguities and curious turns of thought that find expression in his writing, and the depth of his thinking.