Chrestomathie Mandchou, ou recueil de textes Mandchou

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Klaproth J.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 302 
زبان: Manchu 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 20 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 46,000

چاپ شده با مجوز اسقف نگهبان مهرها، در دفتر چاپ سلطنتی. M DCCC XXVIII (1828)، - xi; 273 p. منچوها ملتی هستند که از گردهمایی متوالی چندین قبیله با منشأ تونگوس که در کره شمالی، در سواحل اولا یا آمور ساخالی و آن زندگی می کردند، تشکیل شده است. انشعابات؛ بنابراین، در بخش شرقی کشور که ما معمولاً آن را تارتاری بزرگ می نامیم. این قبایل قبلاً امپراتوری های وسیعی تشکیل داده بودند که آخرین آنها، یعنی آیسین یا کین، بخش بزرگی از تارتاری و استان های شمالی چین را اشغال کرده بود. در سال 1234 توسط مغول‌ها، تحت فرمان اوگودای خان، جانشین چینگیز، ویران شد. نام ملتی که امپراتوری آیسین را تأسیس کرده بود، Djourdje یا به قول چینی ها Ju tche یا Niu dje بود. پس از سقوط قدرت، قبایل جورجه به کشور باستانی خود بازگشتند و در آنجا تحت تسلط مغولان به طور مسالمت آمیزی زندگی کردند: آنها توسط تعداد زیادی از رؤسای خرده پا اداره می شدند، کم و بیش مستقل از فاتحان خود. یکی از این سران، آیسین گیورو بود که بر اساس یک محاسبه تقریبی که با اندک روایاتی که در میان منچوها حفظ شده است، در نیمه آخر قرن سیزدهم یا در آغاز قرن چهاردهم می زیسته است. ایلان خالا، به چینی، سان آواز، یا سه خانواده.

Imprimé par autorisation de Mgr le Garde des Sceaux, a l'imprimerie Royale. M DCCC XXVIII (1828), — xi; 273 p. Les Mandchou sont une nation formée par la réunion successive de plusieurs tribus d'origine toungouse qui habitaient au nord de la Corée , sur les bords du Sakhalien oula ou Amour et de ses aflluens; ainsi, dans la partie orientale du pays que nous appelons ordinairement la Grande Tartarie. Ces tribus avoient déjà formé antérieurement de vastes empires, dont le dernier, celui d' Aisin ou de Kin occupoit une grande partie de la Tartarie et les provinces septentrionales de la Chine. Il fut détruit, en 1234, par les Mongols, sous Ogodai khan , successeur de Tchinghiz. Le nom de la nation qui avoit fondé l'empire d'Aisin étoit Djourdje, ou, comme les Chinois prononcent, Ju tche ou Niu dje. Après la chute de leur puissance , les tribus Djourdje rentrèrent dans leur ancien pays, et y vécurent tranquilles sous la domination mongole: elles étoiient gouvernées par un grand nombre de petits chefs, plus ou moins indépendans de leurs vainqueurs. Un de ces chefs fut Aisin Gioro qui, d'après un calcul approximatif qu'on peut étabhr avec le peu de traditions conservées parmi les Mandchou , vivoit dans la dernière moitié du XIIIe ou au commencement du XIVe siècle. Les Ilan khala, en chinois, San sing, ou les trois familles.