دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخ ویرایش: نویسندگان: Richard W. Kaeuper سری: ISBN (شابک) : 9780198207306, 0198207301 ناشر: Oxford University Press سال نشر: 1999 تعداد صفحات: 350 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Chivalry and Violence in Medieval Europe به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب جوانمردی و خشونت در اروپای قرون وسطایی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ریچارد کائوپر در کتاب شوالیهگری و خشونت در اروپای قرون وسطی، مفهوم جوانمردی را در تلاش برای درک ماهیت و جایگاه واقعی آن در جامعه قرون وسطی بررسی میکند. او تمایل نویسندگان اولیه و مورخان مدرن تر را به دیدگاهی رمانتیک یا نگاه بدبینانه به جوانمردی مبتنی بر تعصبات در نظر می گیرد. کائوپر در کتاب خود بر این باور رمانتیک مدرن مبنی بر اینکه جوانمردی عاملی مثبت و بی عارضه بود که به مهار مردان کمک می کرد و اینکه مشکلات نظم در جامعه قرون وسطایی که به دلیل جنگ و خشونت به وجود آمد، نه در ذاتی جوانمردی، بلکه فقدان نظم و انضباط مناسب مخالفت می کند. آرمان های جوانمردانه پراکنده او استدلال میکند که «در مسئله نظم عمومی، خود شوالیهها نقش مشکلآمیز و دوسویهای بازی میکردند و راهنماهایی برای رفتار آنها که جوانمردی ارائه میکرد، به خودی خود پیچیده و مشکلساز بودند».(3) برای حمایت از تز خود، کائوپر از انواع ادبیات قرون وسطی و تاریخ، و همچنین برخی از تفسیر مدرن. او میکوشد مفهوم خشونت را در جامعه قرون وسطی از طریق این منابع توضیح دهد و توضیح دهد که چگونه این خشونت در ساختار اجتماعی قرون وسطی و در ذهن شوالیههایی که آن را انجام میدادند، شکل میگرفت. کئوپر، مانند بسیاری از منابع قرون وسطایی که او نقل می کند، تشخیص می دهد که در دوره قرون وسطی خشونت قانونی و غیرقانونی وجود داشته است. برای برقراری نظم از خشونت قانونی استفاده شد. او ابتدا به اردریک ویتالیس راهب نورمنی روی آورد که معتقد بود خشونت برای هدف درست قابل قبول است. او از ویتالیس نقل می کند که گفت: «برای پایان دادن به یک کار اشتباه باید اشتباه کرد.» (13) او همچنین به سوگر ابات فرانسوی اشاره می کند که استفاده سلطنتی از زور را به نفع نظم می ستود. کائوپر همچنین از ادبیات جوانمردی به عنوان منبع اطلاعاتی در مورد استفاده از خشونت در جامعه قرون وسطی استفاده کرد. او ادعا میکند که «تقریباً بدون شکست، این آثار به اعمال خشونتآمیز و مشکلات کنترل اهمیت میدهند.» (22) در مورد تأثیرات خشونت غیرقانونی، Kaeuper به تصاویر ادبی قدرت غیرعادی مانند شوالیههای سیاه اشاره میکند. با یکدیگر بجنگید و به دیگران حمله کنید. این شوالیه ها ماهیت شیطانی دارند و در برخی موارد روح شوالیه ها به دلیل گناه مجازات می شوند. این شوالیه ها در داستان آرتور، لانسلوت و گاواین در زیارت جام و همچنین دیگران یافت می شوند. کائوپر این سوال را مطرح می کند که آیا شوالیه ها رمان های عاشقانه می خوانند یا خیر، که برای درک چگونگی و یا اینکه شوالیه ها و ادبیات شوالیه با هم تعامل دارند مهم است. کائوپر بیان میکند که شواهدی وجود دارد که نشان میدهد شوالیهها چنین ادبیاتی را خواندهاند، زیرا جفری دو چارنی به لانسلوت دو لاک اشاره میکند، و ریموند لول «به شدت از رمانهای عاشقانه قرن سیزدهم استفاده کرده است». مردم. نمونههایی از این مورد را دوباره Kaeuper در ادبیات بهعنوان گالاهاد در جستوجوی جام مقدس و لانسلوت در مورت آرتو در ادبیات پیدا میکنند که هر دو مرتباً جماعت میشنوند و برای انجام آن زحمت میکشند. به گفته کائوپر، زندگینامه نویس ویلیام مارتل "این باور ویلیام را ثبت کرد که تمام دستاوردهای شوالیه ای او هدیه شخصی خداوند است." (47) علاوه بر این، طبق گفته کائوپر، هم ویلیام مارشال و هم جفری دو چارنی از جنگجویان صلیبی بودند که مذهبی را نیز پایه گذاری کردند. خانه ها. با وجود تقوای آنها، نمی توان شک کرد که شوالیه ها مردانی خشن بودند. این دوباره از طریق ادبیات قرون وسطی پشتیبانی می شود. Kaeuper در Lancelot do Lac اشاره می کند که در آن با شنیدن جنگ با آرتور، "شوالیه های خوب و جسور از این خوشحال و خوشحال بودند، زیرا احساس می کردند صلح بیش از حد طولانی بوده است." (162-163) او همچنین به Chanson Gaydon نگاه می کند و در می یابد که شوالیه ها، "هیچ تمایلی برای برقراری صلح ندارند، آنها همیشه فریاد جنگ را شنیده اند". شاهزاده سیاه، "در آنجا بسیاری را یک خانم بیوه و بسیاری را یک کودک فقیر یتیم کردند." (182) Kaeuper کتاب خود را به صورت موضعی تنظیم می کند. در هر موضوعی، او از منابع مختلفی استفاده می کند تا نظر خود را بیان کند. شروع معامله با عکس فوری منسجم؛ /* 2654 = 9e37121a9e914eae4dc67f9b81d1f59e
In Chivalry and Violence in Medieval Europe, Richard Kaeuper explores the concept of chivalry in an attempt to understand its true nature and place in medieval society. He takes into consideration the tendency of early writers and more modern historians to take a romantic view or a cynical view of chivalry based on prejudices. In his book, Kaeuper disputes a modern romanticized belief that chivalry was a positive and uncomplicated factor that helped to restrain men and that the problems with order in medieval society brought about by war and violence were not inherent in chivalry, but rather a lack of properly dispersed chivalric ideals. He argues that, "in the problem of public order the knights themselves played and ambivalent problematic role and that the guides to their conduct that chivalry provided were in themselves complex and problematic."(3) To support his thesis, Kaeuper draws on a variety of medieval literature and histories, as well as some modern interpretation. He seeks to explain, through these sources, the concept of violence in medieval society, and to explain how that violence figured in the medieval social structure and in the minds of the knights who practiced it. Keauper recognizes, as do many of the medieval sources he quotes, that during the medieval period there was both licit and illicit violence. Licit violence was used to bring about order. He first turns to the Norman monk Orderic Vitalis who believed that violence for the right cause was acceptable. He quotes Vitalis who said, "Wrong must be done to put an end to a wrong thing."(13) He also refers to the French abbot Suger, who praised the royal use of force in the interest of order. Kaeuper also used chivalric literature as a source of information about the use of violence in medieval society. He claims that, "Almost without failure these works give prominence to acts of disruptive violence and problems of control."(22) Regarding the effects of illicit violence, Kaeuper refers to the literary images of unusual power such as the black knights who fight each other and attack others. These knights are demonic in nature, and in some cases are the souls of knights being punished for sins. These knights are found in the story of Arthur, Lancelot and Gawain on the grail pilgrimage as well as others. Kaeuper brings up the question of whether knights read romances, which is important to understanding how or if knights and chivalric literature interacted. Kaeuper states that there is evidence to believe knights did read such literature since Geoffrey de Charny referred to Lancelot do Lac, and Raymond Llull "drew heavily on thirteenth century romances."(31) Kaeuper next looks at the idea of knights as pious people. Examples of this are again found by Kaeuper in literature as Galahad in The Quest for the Holy Grail and Lancelot in Mort Artu both regularly hear mass and take pains to do so. William Martel's biographer, according to Kaeuper, "recorded William's belief that all his knightly achievement was the personal gift of God."(47) Further, according to Kaeuper, both William Marshall and Geoffrey de Charny were crusaders, who also founded religious houses. Despite their piety, there can be no doubt that knights were violent men. This is again supported through medieval literature. Kaeuper finds reference in Lancelot do Lac where upon hearing there would be a war with Arthur, "The good and bold knights were happy and joyful at this, for they felt there had been peace too long."(162-163) He also looks to the Chanson Gaydon where he finds that knights, "have no desire to make peace, they have always heard the war-cry."(163) He also finds such reference in biography such as the Chandos Herald's portrayal of the Black Prince, "There they made many a widowed lady and many a poor child orphan."(182) Kaeuper arranges his book topically. Within each topic, he draws on various sources to make his point. START TRANSACTION WITH CONSISTENT SNAPSHOT; /* 2654 = 9e37121a9e914eae4dc67f9b81d1f59e