Chinese Marxism

این مطالعه پیشگامانه درباره مارکسیسم چینی، ایدئولوژی و پراکسیس مارکسیسم را که در چین از آغاز تا بحث‌های کنونی توسعه یافته است، بررسی می‌کند. این اولین تحلیل سیستماتیک و کامل از توسعه و ماهیت ایدئولوژی مارکسیستی در چین است. آدریان چان بورس تحصیلی را هم در غرب و هم در چین به چالش می کشد، که همچنان تحت الشعاع تعصبات جنگ سرد و ارتدوکس حزبی قرار دارد. مدت‌هاست که این بحث مطرح شده است که مارکسیسم چینی صرفاً شاخه‌ای از اندیشه شوروی است که با ایده‌های سنتی چینی بد تعریف شده ترکیب شده است. چان با استفاده از منابع چینی که قبلا نادیده گرفته شده بود - از جمله روزنامه ها، مجلات سیاسی و اسناد حزب کمونیست - این موضوع را رد می کند. مارکسیسم چینی با نشان دادن اینکه چگونه اولین انقلابیون چین مستقیماً تحت تأثیر نوشته های مارکس قرار گرفتند، استدلال می کند که بلشویسم تأثیر ثانویه بر تفکر کمونیستی چین بود. خود مائو در ایجاد ارتدوکس حزبی از مضامین مارکسی استفاده کرد. او با انجام این کار به اختلافات خود با لنین و استالین در مورد مسائل مهم تئوری و عمل اشاره کرد. با این حال، همه رهبران حزب این پراکسیس مارکسی را نپذیرفتند. این امر منجر به درگیری مداوم بین طرفداران مارکسیسم مائوئیستی و مارکسیسم-لنینیسم علمی از نوع شوروی شده است. مارکسیسم چینی مطالعات مفصلی از جهش بزرگ به جلو و انقلاب فرهنگی ارائه می‌کند تا پیامدهای این تضاد ایدئولوژیک مداوم را نشان دهد و داستان را با تحلیلی از واکنش ترمیدور فعلی و پذیرش بحث‌برانگیز کنفوسیوسیسم به امروز می‌آورد. p>

This groundbreaking study of Chinese Marxism examines the ideology and praxis of Marxism as it has developed in China from its earliest beginnings to current debates. This is the first systematic, full-length analysis of the development and nature of Marxist ideology in China. Adrian Chan challenges established scholarship in both the West and China, which continues to be overshadowed by Cold War dogma and party orthodoxy, respectively. It has long been argued that Chinese Marxism was merely an offshoot of Soviet thought blended with ill-defined traditional Chinese ideas. Using previously neglected Chinese sources--including newspapers, political journals and communist party documents--Chan refutes this. Showing how the first Chinese revolutionaries were directly influenced by the writings of Marx, Chinese Marxism argues that Bolshevism was a secondary influence on Chinese communist thought. Mao himself drew upon Marxian themes in the creation of party orthodoxy. In doing so he signalled his differences from Lenin and Stalin on important issues of theory and practice.However, not all party leaders accepted this Marxian praxis. This has led to continuous conflict between proponents of Maoist Marxism and Soviet-type scientific Marxism-Leninism. Chinese Marxism presents detailed studies of the Great Leap Forward and the Cultural Revolution to illustrate the consequences of this ongoing ideological conflict, and brings the story up to the present day with an analysis of the current Thermidorean Reaction and the controversial embracing of Confucianism.