China’s Urban Construction Land Development: The State, Market, and Peasantry in Action

این کتاب به بررسی ماهیت و پویایی داخلی توسعه زمین ساخت و ساز شهری چین (UCL) می پردازد و بینش هایی را از نظریه اخیراً توسعه یافته بوم شناسی سیاسی منطقه ای استخراج می کند. بر اساس تحقیقات اصلی نویسنده، دو نوع مختلف توسعه UCL در چین شناسایی می‌شود، یعنی توسعه رسمی از بالا به پایین، در حوزه قانونی و تنظیم‌شده، و توسعه خود به خود و غیررسمی، از پایین به بالا در حوزه خاکستری نیمه قانونی و ضعیف. با ارائه یک تجزیه و تحلیل و مقایسه سیستماتیک، مقیاس و سرعت توسعه زمین غیررسمی کمتر از توسعه رسمی زمین قابل توجه نیست، اگرچه توسعه غیررسمی زمین تمایل به پراکندگی، فراگیر، ردیابی دشوار و عمدتاً در تحقیقات و شکل‌گیری سیاست نادیده گرفته می‌شود. برخلاف تصور عمومی از دهقانان به عنوان قربانیان منفعل توسعه زمین، این کتاب پویایی جذابی را آشکار می کند که در آن دهقانان نقش فزاینده ای (طرفدار) فعال در توسعه زمین های روستایی خود برای استفاده های شهری در بازارهای غیررسمی ایفا کرده اند. علاوه بر این، بر اساس بررسی توسعه UCL در پکن و شنژن، یک مسیر جالب را نشان می دهد که در آن رشد و استفاده ناهموار از UCL منوط به محیط های مختلف توسعه در مکان های مختلف است. نهادهای زمین چین، بر اساس سیستم زمین دوگانه شهری- روستایی، برای هدف نهایی صرفه جویی و استفاده کارآمد از زمین مناسب نیستند. بر این اساس، یک بازار یکپارچه زمین و سیستم مدیریت شهری و روستایی بسیار توصیه می شود. تحقیق تئوری و تجربی مفهوم درک شده توسعه UCL چین را به عنوان نتیجه تقاضای بازار و عرضه دولتی به چالش می کشد. بعلاوه، آن را برای برخوردی فراگیر با غیررسمی که مشخصه شهرنشینی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه است، و برای ارزیابی مجدد نقشی که دهقانان در شهرنشینی مبتنی بر زمین بازی می‌کنند، استدلال می‌کند.

This book examines the nature and internal dynamics of China’s urban construction land (UCL) development, drawing insights from the recently developed theory of regional political ecology. Based on the author’s original research, it identifies two different types of UCL development in China, namely top-down, formal development in the legal and regulated domain, and spontaneous and informal, bottom-up development in the semi-legal, poorly regulated gray domain. Presenting a systematic analysis and comparison, it reveals a scale and speed of informal land development no less significant than that of formal land development, although informal land development tends to be scattered, pervasive, difficult to track, and largely overlooked in research and policy formation. Contrary to the popular perception of the peasantry as passive victims of land development, this book uncovers an intriguing dynamic in which the peasantry has played an increasingly (pro)active role in developing their rural land for urban uses in informal markets. Further, based on an investigation of UCL development in Beijing and Shenzhen, it shows an interesting trajectory in which the uneven growth and utilization of UCL are contingent upon the various developmental milieus in different places. China’s land institutions, based on an urban–rural dual land system, are not conducive to the ultimate goal of saving and efficiently utilizing land. Accordingly, an urban–rural integrated land market and management system is highly advisable. The theoretical and empirical enquiry presented challenges the perceived notion of China’s UCL development as the outcome of market demand and state supply. Further, it argues for an inclusive treatment of the informality that has characterized urbanization in many developing countries, and for a reassessment of the role played by the peasantry in land-based urbanization.