Children’s Peer Relations: Issues in Assessment and Intervention

Willard W. Hartup این جلد به مجموعه سالگرد می رسد: 50 سال پیش بود که لوئیس جک (1934) یافته هایی را از آنچه که اکثر محققین آن را اولین مطالعه مداخله ای در این زمینه می دانند منتشر کرد. این آزمایش (که بعداً توسط مارجوری پیج، 1936، و گرترود چیتندن، 1942 تکرار و گسترش یافت) مربوط به رفتار صعودی در کودکان پیش دبستانی بود که شامل موارد زیر بود: (الف) پیگیری اهداف خود در برابر مداخله و (ب) هدایت رفتار. از دیگران. فرض بر این بود که تفاوت‌های فردی در صعود دارای ثباتی در طول زمان هستند و از این رو، در رشد شخصیت مهم هستند. اما تغییرات صعودی نیز به عنوان تابعی از موقعیت فوری در نظر گرفته شد. از جمله شرایطی که برای تعیین صعود در نظر گرفته شد «وضعیت فرد در گروه همانطور که در نگرش دیگران نسبت به او بیان می‌شود، تصور او از این نگرش‌ها و عادات اجتماعی قبلی‌اش» بود (جک، 1934، ص 10). علاقه اصلی دکتر جک این بود که نشان دهد کودکان نابالغی که بر اساس مشاهدات آزمایشگاهی با یک کودک دیگر شناسایی می‌شوند، از یک جنبه مهم با همراهان بلندپایه‌شان متفاوت هستند: آنها فاقد اعتماد به نفس هستند. و پس از اثبات این موضوع، دکتر جک روشی را برای آموزش دانش و مهارتی که وسایل بازی مورد نیاز است به کودکان نابالغ ابداع کرد. او به درستی حدس زد که این آموزش باعث افزایش نمرات صعودی این کودکان می شود.

Willard W. Hartup This volume amounts to an anniversary collection: It was 50 years ago that Lois Jack (1934) published the findings from what most investigators consider to be the first intervention study in this area. The experiment (later replicated and extended by Marjorie Page, 1936, and Gertrude Chittenden, 1942) concerned ascendant behavior in preschool children, which was defined to include: (a) The pursuit of one's own purposes against interference and (b) directing the behavior of others. Individual differences in ascendance were assumed to have some stability across time and, hence, to be important in personality development. But ascendance variations were also viewed as a function of the immediate situation. Among the conditions assumed to determine ascendance were "the individual's status in the group as expressed in others' attitudes toward him, his conception of these attitudes, and his previously formed social habits" (Jack, 1934, p. 10). Dr. Jack's main interest was to show that nonascendant children, identified on the basis of observations in the laboratory with another child, were different from their more ascendant companions in one important respect: They lacked self­ confidence. And, having demonstrated that, Dr. Jack devised a procedure for teaching the knowledge and skill to nonascendant children that the play materials required. She guessed, correctly, that this training would bring about an increase in the ascendance scores of these children.