Children’s Drawings: Iconic Coding of the Environment

این کتاب به همه کسانی تقدیم می‌شود که عاشق کودکان و نقاشی‌های شگفت‌انگیز و اغلب شگفت‌انگیزشان هستند. این بدان معناست که تمام کسانی را که به ظرفیت توسعه آنها برای تولید نشانه‌های نمادین علاقه مند هستند، خطاب می‌کند: والدین، معلمان، روانشناسان کودک، هنرمندان، معماران (از آنجایی که نقشه‌های ساختمان در اینجا مورد بررسی قرار می‌گیرند)، و نشانه‌شناسان به طور کلی، اما چند مورد. خوانندگان بالقوه به دلیل مخاطبان گسترده، سعی کردم اصطلاحات علمی را به حداقل برسانم. هر زمان که این امر اجتناب ناپذیر بود، سعی می کردم اصطلاحات را به گونه ای توضیح دهم که حتی مبتدیان روانشناسی بتوانند استدلال های من را درک کنند. من اولین انگیزه فکر کردن در مورد کتابی مانند این را از سال جهانی کودک اعلام شده توسط سازمان ملل متحد در سال 1979 دریافت کردم. در مرحله اول پروژه، نقاشی هایی از شش نوع ساختمان مختلف که در این کتاب مورد بررسی قرار گرفته اند را از مطالب بیشتر به دست آوردم. بیش از 100 کودک 3 تا 12 ساله در ترکیه در طی اقامت در آنجا به عنوان بخشی از دانشکده معماری دانشگاه فنی کارادنیز در ترابزون تحت نظارت برنامه UN ESCO/UNDP TUR/75/012. از دکتر اردم آکسوی، رئیس وقت دانشگاه، و دکتر اوزگونتیل آکسوی، رئیس دانشکده معماری و عمران، برای تشویق آنها برای اجرای پروژه تشکر ویژه دارم. همچنین می‌خواهم از دکتر کوتزال اوزتلیرک، سوینچ ارتیرک، علی اوزبیلن، حسن سالتیک، همراه با همه معلمان مهدکودک‌ها و مدارس ابتدایی در ترابزون و اطراف آن که به جمع‌آوری نقاشی‌ها کمک کردند، تشکر کنم.

This book is dedicated to all those who love children and their wonderful, often surprising, drawings. This means it addresses all those interested in their devel­ oping capacity to produce "iconic" signs: parents, teachers, child psychologists, artists, architects (since building drawings are treated here), and semioticians at large-to name but a few potential readers. Because of the broad audience, I tried to keep scientific jargon to a minimum. Whenever this was unavoidable, I tried to explain the terms in such a way that even beginners in psychology could understand my arguments. I received the first impulse to think about a book like this from the Interna­ tional Year of the Child declared by the UN in 1979. In a first phase of the project, I obtained drawings of the six different building types treated in this book from more than 100 children aged 3-12 years in Turkey during a stay there as part of the faculty of Architecture of the Karadeniz Technical University in Trabzon under the auspices of the UN­ ESCO/UNDP program TUR/75/012. My special thanks go to Dr. Erdem Aksoy, then president of the university, and Dr. Ozgontil Aksoy, then dean of the faculty of Architecture and Civil Engineering, for their encouragement to carry out the project. I would also like to thank Dr. Kutzal Oztlirk, Sevinc Erttirk, Ali Ozbilen, Hasan Saltik, together with all the teachers in nursery and elementary schools in and around Trabzon who helped to collect the drawings.