Child Guidance Centres in Japan: Alternative Care, Social Work, and the Family

در ژاپن معاصر، 85 درصد از کودکان تحت مراقبت های جایگزین در موسسات رفاهی بزرگ نگهداری می شوند، برخلاف مراقبت های خانواده محور. این نشریه بررسی می کند که چگونه ژاپن از گفتمان جهانی در مورد مراقبت های جایگزین جدا شده است، و به تغییر در سیاست های مددکاری اجتماعی و مراقبت های جایگزین تاکید می کند.

به‌عنوان اولین گزارش قوم‌نگاری از داخل مراکز راهنمایی کودک، سهم کلیدی در درک دنیای بسته خدمات اجتماعی ژاپن دارد. از جمله فرآیندهای تصمیم گیری که طی آن کودک از خانواده حذف می شود و تحت مراقبت قرار می گیرد. علاوه بر این، تنوع منطقه‌ای در اجرای خط‌مشی برای مراقبت جایگزین، با اشاره به مطالعات موردی دقیق و بحث پیرامون فرهنگ سازمانی مراکز راهنمایی کودک، تشریح شده است. در جایی که مراقبت از خانواده به عنوان چیزی غیر از حرفه ای ساخته می شود، اغلب به عنوان تهدیدی برای پیوند خانوادگی کودک با والدین مادری آنها دیده می شود و بنابراین استفاده نمی شود. مراکز راهنمایی کودک در ژاپن این ساختار پیوند خانواده را به عنوان یکپارچه و مجزا بی ثبات می کند و شیوه های جدید در مراقبت های جایگزین را برجسته می کند.

مراکز راهنمایی کودک در ژاپن: مراقبت جایگزین و خانواده یک منبع حیاتی برای دانشجویان، دانش پژوهان مددکاری اجتماعی و مطالعات ژاپنی، و همچنین شاغلین و لابیگرانی خواهد بود که در مراقبت های جایگزین دخیل هستند.

In contemporary Japan, 85% of children in alternative care remain housed in large welfare institutions, as opposed to family-based foster care. This publication examines how Japan has been isolated from global discourse on alternative care, urging a shift in social work and alternative care policies.

As the first ethnographic account from inside child guidance centres, it makes a key contribution towards understanding the closed world of Japan’s social services; including the decision-making processes by which a child is removed from the family and placed into care. In addition, regional variation in policy implementation for alternative care is outlined, with reference to detailed case studies and a discussion around organisational cultures of the child guidance centres. Where foster care is constructed as anything other than professional, it is often seen as a threat to the child’s family-bond with their natal parent and therefore not used. Child Guidance Centres in Japan destabilises this construction of the family-bond as singular and discrete, highlighting new practices in alternative care.

Child Guidance Centres in Japan: Alternative Care and the Family will be a vital resource for students, scholars of social work and Japanese studies, as well as practitioners and lobbyists involved in alternative care.