دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخ ویرایش: نویسندگان: Jean Flori سری: La vie quotidienne ISBN (شابک) : 2012352243, 9782012352247 ناشر: Hachette litteratures سال نشر: 1998 تعداد صفحات: 303 زبان: French فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 3 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب شوالیه ها و جوانمردی در قرون وسطی: مطالعه زبان خارجی و مرجع، آموزش، فرهنگ لغت و اصطلاحنامه زبان خارجی، مرجع
در صورت تبدیل فایل کتاب Chevaliers et chevalerie au Moyen Age به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب شوالیه ها و جوانمردی در قرون وسطی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
جوانمردی قبل از هر چیز تصویری است از قهرمانان نجیب در زره های درخشان، که پرچم هایی با رنگ های درخشان به اهتزاز در می آورند تا خود را با نیزه یا شمشیر در دست، به کمک دردمندان، بیوه ها و یتیمان پرتاب کنند. واقعیت پیچیده تر و تکامل آشفته تر است. کلمه "شوالیه" علاوه بر این مبهم است و حتی بیشتر از آن مفهوم "شوالیه" است. معنای لاتین آن، میلیشیا، به معنای نیروی مسلح در خدمت دولت است. در قرون وسطی این خدمات عمومی خصوصی شد و ویژگی های اشرافی و نظامی آن افزایش یافت. این تقویت سواره نظام سنگین بود که به آن بین قرن 9 و 11 انگیزه داد. اما، تا قرن دوازدهم بود که جوانمردی با تعمیم اتهام با نیزه دراز کشیده، خود را نشان داد. او سپس یک کد اخلاقی بر اساس شرافت به خود می دهد که تا حدودی «قوانین جنگ» را «انسانی» می کند. در عین حال، کلیسا تلاش می کند تا برای او یک رسالت و اخلاقی مطابق با هدف او تعیین کند. بنابراین، از قرن یازدهم تا سیزدهم، ویژگی های اساسی یک جوانمردی ترسیم شد، که به تدریج به یک برادری نخبه از اشراف تبدیل شد.
La chevalerie, c'est d'abord une image, celle de nobles héros aux armures étincelantes, brandissant des bannières aux couleurs chatoyantes pour se jeter, la lance ou l'épée au poing, au secours de l'affligé, de la veuve et de l'orphelin. La réalité est plus complexe et l'évolution plus chaotique. Le mot " chevalier " est d'ailleurs ambigu et plus encore la notion de " chevalerie ". Son acception latine, la militia, désigne la force armée au service de l'Etat. Au Moyen Age, cette fonction publique s'est privatisée et ses caractères aristocratiques et militaires se sont accrus. C'est le renforcement de la cavalerie lourde qui lui donne son impulsion entre le IXe et le XIe siècles. Mais, il faut attendre le XIIe siècle pour que la chevalerie s'affirme, avec la généralisation de la charge à la lance couchée. Elle se donne alors un code déontologique, fondé sur l'honneur, qui va " humaniser " quelque peu les " lois de la guerre ". Dans le même temps, l'Eglise tente de lui assigner une mission et une éthique conformes à sa cause. Ainsi s'ébauchent, du XIe au XIIIe siècle, les traits essentiels d'une chevalerie qui se mue peu à peu en confrérie d'élite de la noblesse.