Chaucerian Theatricality

در حالی که نقد مدرن بر وحدت و احساس ماندگاری در داستان‌های کانتربری تأکید کرده است، جان گانیم ما را متوجه یک بعد دیالکتیکی متضاد می‌کند که شعر چاسر با فرهنگ عامه اواخر قرون وسطی مشترک است: تجلیل او از امر زودگذر و حس او. عملکرد گانیم از مفهوم تئاتری برای روشن کردن دستکاری های چاسر در قالب های فرهنگ عامه و گفتمان عالی ادبی استفاده می کند. او از آثار اخیر در نشانه‌شناسی و تاریخ اجتماعی می‌خواهد که مفهوم میخائیل باختین از «کارناوالسک» و «گفت‌وگو» را زیر سؤال ببرد و در عین حال سودمندی باختین را در درک چاسر نشان دهد.

این کتاب شامل فصل‌هایی در مورد چگونگی چاسر است. صدای فرم‌های ادبی رایجی مانند وقایع نگاری و مجموعه‌های پرهیزگار را می‌پذیرد، در برابری بین تصویرسازی خود و اجرای نمایشی، و در برخورد چاسر و بوکاچیو با موضوعات مرتبط با درک عمومی و ایجاد توهم. این کتاب با توصیف اینکه چگونه چاسر «صدا» و بیان عمومی را در هم می آمیزد، به طور همزمان خود را از غنی ترین بافت فرهنگی خود در هم می آمیزد و از آن فاصله می گیرد، به پایان می رسد.

اصالتاً در سال 1990 منتشر شد.

کتابخانه میراث پرینستون از جدیدترین فناوری چاپ بر اساس تقاضا استفاده می‌کند تا دوباره کتاب‌هایی را که قبلاً چاپ نشده‌اند از فهرست برجسته انتشارات دانشگاه پرینستون در دسترس قرار دهد. این نسخه ها متون اصلی این کتاب های مهم را حفظ می کنند و در عین حال آنها را در نسخه های با جلد شومیز و جلد سخت ارائه می دهند. هدف کتابخانه میراث پرینستون افزایش چشمگیر دسترسی به میراث علمی غنی موجود در هزاران کتاب منتشر شده توسط انتشارات دانشگاه پرینستون از زمان تأسیس آن در سال 1905 است.

Whereas modern criticism has emphasized the unity and sense of permanence in The Canterbury Tales, John Ganim alerts us to a dialectically opposing dimension that Chaucer's poetics shares with the popular culture of the late Middle Ages: his celebration of the ephemeral and his sense of performance. Ganim uses the concept of theatricality to illuminate Chaucer's manipulations of the forms of popular culture and high literary discourse. He calls upon recent work in semiotics and social history to question Mikhail Bakhtin's notion of the "carnivalesque" and the "dialogic," at the same time suggesting Bakhtin's usefulness in understanding Chaucer.

This book includes chapters on how Chaucer adopts the voice of such popular literary forms as chronicles and pious collections, on his equivalence between his own image making and dramatic performance, and on Chaucer's and Boccaccio's handling of the related issues of popular understanding and the creation of illusions. The book concludes by describing how Chaucer conflates "noise" and popular expression, simultaneously appropriating and distancing himself from his richest cultural context.

Originally published in 1990.

The Princeton Legacy Library uses the latest print-on-demand technology to again make available previously out-of-print books from the distinguished backlist of Princeton University Press. These editions preserve the original texts of these important books while presenting them in durable paperback and hardcover editions. The goal of the Princeton Legacy Library is to vastly increase access to the rich scholarly heritage found in the thousands of books published by Princeton University Press since its founding in 1905.