Charles Olivier and the Rise of Meteor Science

این پرتره شگفت‌انگیز از یک جنبش نجوم آماتوری، داستان این است که چگونه چارلز اولیویه یک کادر پرتلاش از دانشمندان شهروند را برای بازسازی مطالعه شهاب‌ها به خدمت گرفت. در سال 1936، اولیویه و اعضای انجمن شهاب‌سنگ آمریکا موفق شدند ایده‌ای اشتباه درباره بارش شهابی را رد کنند. آنها با استفاده از مشاهدات دقیق، اعتماد عمومی را به پیش‌بینی‌های مربوط به بارش‌های دوره‌ای و احترام مجدد به ستاره‌شناسی شهاب‌سنگ در میان ستاره‌شناسان حرفه‌ای در ایالات متحده بازگرداندند. چارلز اولیویه و جامعه ناظرانش که علاقه زیادی به تماشای شهاب‌ها در آسمان شب داشتند، تأثیر زیادی بر این میدان گذاشتند.

علاوه بر توصیف حرفه اولیویه و تشریح مبارزات او با همکاران رقابتی در یک علمی خصمانه. آب و هوا، نویسنده زندگی نامه تعدادی از زنان و مردان در تمام سنین را ارائه می دهد که به اولیویه در انجام مشاهدات دوش کمک کردند، از لئونیدها و پرسیدها و دیگران. نیمی از این داوطلبان آماتور بین 13 تا 25 سال سن داشتند. کار آنها به اولیویه و AMS این امکان را داد که با باور غلط در مورد بارش شهابی ثابت و طولانی مدت مخالفت کنند و نظریه منشأ آنها را با مکانیک آسمانی هماهنگ کند. به لطف اولیویه و همکارانش، مطالعه شهاب‌سنگ‌ها در قرن بیستم جهشی بزرگ داشت تا به عنوان موضوعی ارزشمند در میان ستاره‌شناسان حرفه‌ای جایگاهی را به دست آورد.

This fascinating portrait of an amateur astronomy movement tells the story of how Charles Olivier recruited a hard-working cadre of citizen scientists to rehabilitate the study of meteors. By 1936, Olivier and members of his American Meteor Society had succeeded in disproving an erroneous idea about meteor showers. Using careful observations, they restored the public’s trust in predictions about periodic showers and renewed respect for meteor astronomy among professional astronomers in the United States. Charles Olivier and his society of observers who were passionate about watching for meteors in the night sky left a major impact on the field.

In addition to describing Olivier’s career and describing his struggles with competitive colleagues in a hostile scientific climate, the author provides biographies of some of the scores of women and men of all ages who aided Olivier in making shower observations, from the Leonids and Perseids and others. Half of these amateur volunteers were from 13 to 25 years of age. Their work allowed Olivier and the AMS to contradict the fallacious belief in stationary and long-enduring meteor showers, bringing the theory of their origin into alignment with celestial mechanics. Thanks to Olivier and his collaborators, the study of meteors took a great leap forward in the twentieth century to earn a place as a worthy topic of study among professional astronomers.