Charity detox : what charity would look like if we cared about results

فعال کهنه کار شهری و نویسنده خیریه سمی انقلابی با یک کتاب سرفصل که ایده‌های اثبات شده و نتیجه‌گرایانه را برای تغییر سیستم اهدای ما ارائه می‌کند، بازمی‌گردد.

در خیریه سمی، رابرت دی. لوپتون حقیقت را در مورد برنامه های خیریه مدرن برای کمک به فقرا و محرومان فاش کرد. او استدلال کرد که در حالی که خیریه باعث می شود اهداکنندگان احساس بهتری داشته باشند، اما اغلب به کسانی که به دنبال کمک هستند آسیب می رساند. در خط مقدم این صنعت در حال رشد و در عین حال ناکارآمد ترحم، کلیساهای آمریکایی قرار دارند که میلیاردها دلار را صرف برنامه های تولید وابستگی، از جمله انبارهای غذا می کنند. اما اگر به جای آن، خیریه را با توانایی آن در کاهش فقر و نیازها بسنجیم، چگونه به نظر می رسد؟

این سوالی است که در قلب Detox خیریه وجود دارد. لوپتون با تکیه بر چندین دهه تجربه خود، چگونگی ساختار برنامه هایی را که در واقع کیفیت زندگی فقرا و محرومان را بهبود می بخشد، تشریح می کند. او استراتژی‌های بسیاری را معرفی می‌کند که انقلابی در کار ما با دلارهای خیریه‌مان انجام می‌دهند، و نمونه‌های متعددی از سازمان‌هایی را ارائه می‌دهد که با موفقیت این مدل‌های جدید پیشگامانه را اتخاذ کرده‌اند. او استدلال می‌کند که تنها با تغییر مسیر استراتژی‌هایمان و متعهد شدن به نتایج، مؤسسات خیریه می‌توانند واقعاً به اندازه ایده‌آل‌های ما متحول شوند.

The veteran urban activist and author of the revolutionary Toxic Charity returns with a headline-making book that offers proven, results-oriented ideas for transforming our system of giving.

In Toxic Charity, Robert D. Lupton revealed the truth about modern charity programs meant to help the poor and disenfranchised. While charity makes donors feel better, he argued, it often hurts those it seeks to help. At the forefront of this burgeoning yet ineffective compassion industry are American churches, which spend billions on dependency-producing programs, including food pantries. But what would charity look like if we, instead, measured it by its ability to alleviate poverty and needs?

That is the question at the heart of Charity Detox. Drawing on his many decades of experience, Lupton outlines how to structure programs that actually improve the quality of life of the poor and disenfranchised. He introduces many strategies that are revolutionizing what we do with our charity dollars, and offers numerous examples of organizations that have successfully adopted these groundbreaking new models. Only by redirecting our strategies and becoming committed to results, he argues, can charity enterprises truly become as transformative as our ideals.