Changing Landscape of Academic Women's Health Care in the United States

از سال 2005، ده ها ایالت و بیش از 15 متخصص کمبود پزشک را گزارش کرده اند یا در چند سال آینده کمبود پزشک را پیش بینی می کنند. این کمبود پیش‌بینی‌شده و بدتر شدن توزیع پزشک با افزایش پیش‌بینی شده تقاضا برای خدمات مراقبت‌های بهداشتی زنان همراه شده است.

مراقبت‌های بهداشتی زنان به‌ویژه آسیب‌پذیر است، زیرا نیروی کار متخصص زنان و زایمان در حال پیر شدن است و جزو کم‌ترین رضایت‌بخش‌ترین متخصصان پزشکی است. . علاوه بر این، آموزش فلوشیپ در مراقبت‌های بهداشتی زنان در پزشکی داخلی و در سلامت کودک مادر در پزشکی خانواده و جامعه تنها شامل بخش کوچکی از متخصصان داخلی عمومی و پزشکان خانواده می‌شود.

در پاسخ به این چالش، انجمن کالج های پزشکی آمریکا خواستار گسترش دانشکده های پزشکی و ثبت نام تحصیلات تکمیلی پزشکی شدند. از آنجایی که ما با تغییرات قابل توجه و سریع در سازمان‌ها و بازپرداخت‌ها کنار می‌آییم، گروه‌های دانشگاهی زنان و زایمان، پزشکی خانواده و جامعه، و پزشکی داخلی فرصت‌هایی برای ایجاد یک برنامه درسی یکپارچه سلامت زنان برای دانشجویان مقطع کارشناسی، به اشتراک گذاشتن سلامت پیشگیرانه و تخصص زنان خوب در این زمینه دارند. برنامه های آموزشی، تداوم بهبود یافته مراقبت را فراهم می کند، مفاهیم یادگیری مادام العمر را به فارغ التحصیلان ما القا می کند و برنامه های تحقیقاتی ما را بهتر توسعه می دهد.

فصل‌های این جلد بر برنامه‌ریزی استراتژیک از طرف هیئت علمی دانشگاهی متمرکز است که بار اضافی پیش‌بینی‌شده دانشجویان، دستیاران و همکاران در مراقبت‌های بهداشتی زنان را آموزش می‌دهند.
-تغییر جمعیت شناسی اعضای هیات علمی
- گسترش نقش مربیان بالینی
-محققان پزشک و آینده آنها
- ارزش پنهان هیات علمی پاره وقت
-حقوق هیات علمی
- مجموعه مهارت های مورد نیاز از رهبران آکادمیک
-معنای تصدی و رضایت و حفظ اعضای هیئت علمی.

توصیه‌های ارائه شده در اینجا از نویسندگانی با مهارت‌های رهبری برجسته حاکی از اجماع است، اما نه اتفاق نظر. . در پیشبرد این اهداف، ما در فصل آخر تخصص جمعی خود را خلاصه می کنیم و راه هایی برای اجرای توصیه هایی برای آمادگی بهتر برای نیازهای فردا در مراقبت های بهداشتی دانشگاهی زنان ارائه می دهیم.

Since 2005 a dozen states and more than 15 specialties have reported a physician shortage or anticipate one in the next few years. This anticipated shortage and a worsening of physician distribution are compounded by a projected increased demand for women’s healthcare services.

Women’s healthcare is particularly vulnerable, because the obstetrician-gynecologist workforce is aging and is among the least satisfied medical specialists. Furthermore, fellowship training in women’s healthcare in internal medicine and in maternal child health in family and community medicine involves only a small portion of general internists and family physicians.

In response to this challenge, the Association of American Medical Colleges called for an expansion of medical schools and graduate medical education enrollments. As we cope with significant and rapid changes in organizations and reimbursement, academic departments of obstetrics and gynecology, family and community medicine, and internal medicine have opportunities to create a unified women’s health curriculum for undergraduate students, share preventive health and well-woman expertise in training programs, provide improved continuity of care, instill concepts of lifelong learning to our graduates, and better develop our research programs.

This volume’s chapters focus on strategic planning on behalf of academic faculty who will train the anticipated additional load of students, residents, and fellows in women’s healthcare.
-changing demographics of faculty
-expanding roles of clinician educators
-physician investigators and their future
-the hidden value of part-time faculty
-faculty salaries
-required skillsets of academic leaders
-the meaning of tenure and faculty satisfaction and retention.

Recommendations presented here from authors with distinguished leadership skills indicate a consensus, but not unanimity. In furthering these goals, we summarize in the final chapter our collective expertise and offer ways to implement recommendations to better prepare for tomorrow’s needs in academic women’s healthcare.