دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Eric M. Greene, Robert E. Buswell سری: Kuroda Studies in East Asian Buddhism 28 ISBN (شابک) : 2020026503, 9780824886882 ناشر: University of Hawaii Press سال نشر: 2021 تعداد صفحات: [337] زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 4 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Chan Before Chan: Meditation, Repentance, and Visionary Experience in Chinese Buddhism به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب چان قبل از چان: مدیتیشن، توبه، و تجربه رویایی در بودیسم چینی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مدیتیشن بودایی چیست؟ پشت پلکهای بسته یا پایینرفته بودا یا بودایی ماهری که در مراقبه نشستهاند، چه میگذرد - و چه باید بگذرد؟ و پاسخ به این سؤالات از چه راهها و چه اهدافی برای خود بوداییها مهم بوده است؟ این کتاب با تمرکز بر چین اوایل قرون وسطی، این پرسشها را از طریق یک تاریخ فرهنگی از قدیمیترین سنتهای مراقبه بودایی (چان)، قبل از ظهور مکتب چان (ذن) در قرن هشتم بررسی میکند. بر خلاف آنچه که در مکتب چان متأخر بود، بوداییان اولیه چینی به تمرین بودایی باستانی مدیتیشن در درجه اول به عنوان راهی برای دستیابی به دنیایی از تجارب رویایی مبهم اما بالقوه معنادار نزدیک شدند. در کتاب چان قبل از چان، اریک گرین این رویکرد مدیتیشن را با تمرکز بر چگونگی تفسیر بوداییان قرون وسطایی چینی تجارب رویایی خود و دیگران و ماهیت اقتداری که به آنها نسبت می دادند، زنده می کند. گرین با برگرفتن از هیجوگرافی، کتابچه های آیینی، فرهنگ مادی و بسیاری از کتابچه های مدیتیشن که تاکنون به ندرت مورد مطالعه قرار گرفته اند، ترجمه شده از منابع هندی به چینی یا در چین در دهه 400 نوشته شده است، استدلال می کند که در این دوران، مراقبه و تسلط بر مراقبه برای اولین بار به جایگاه واقعی در دنیای اجتماعی بودایی چینی را اشغال می کند. بوداییان چینی اوایل قرون وسطی، وارثان سنتهای گستردهتری که در سراسر هند و آسیای مرکزی مشترک بودند، «چان» را چیزی میدانستند که حالت خاصی از حساسیت رویایی ایجاد میکرد. تجارب عینی رویایی حاصل از مراقبه به عنوان چیزهایی درک می شدند که می توانستند توسط یک استاد واجد شرایط، به عنوان نشان دهنده پاکی یا ناپاکی میانجی تفسیر شوند. مدیتیشن بودایی، اگرچه رشتهای نخبه بود که خود تعداد کمی از بوداییهای چینی آن را انجام میدادند، بنابراین در عمل و در تئوری به طور اساسی در جهانهای فرقهای پیشگویی و «توبه» (chanhui) که در چینیهای قرون وسطی بسیار مهم بود، ادغام شد. جهان دینی در کل
What is Buddhist meditation? What is going on--and what should be going on--behind the closed or lowered eyelids of the Buddha or Buddhist adept seated in meditation? And in what ways and to what ends have the answers to these questions mattered for Buddhists themselves? Focusing on early medieval China, this book takes up these questions through a cultural history of the earliest traditions of Buddhist meditation (chan), before the rise of the Chan (Zen) School in the eighth century. In sharp contrast to what would become typical in the later Chan School, early Chinese Buddhists approached the ancient Buddhist practice of meditation primarily as a way of gaining access to a world of enigmatic but potentially meaningful visionary experiences. In Chan Before Chan, Eric Greene brings this approach to meditation to life with a focus on how medieval Chinese Buddhists interpreted their own and others' visionary experiences and the nature of the authority they ascribed to them. Drawing from hagiography, ritual manuals, material culture, and the many hitherto rarely studied meditation manuals translated from Indic sources into Chinese or composed in China in the 400s, Greene argues that during this era meditation and the mastery of meditation came for the first time to occupy a real place in the Chinese Buddhist social world. Heirs to wider traditions that had been shared across India and Central Asia, early medieval Chinese Buddhists conceived of "chan" as something that would produce a special state of visionary sensitivity. The concrete visionary experiences that resulted from meditation were understood as things that could then be interpreted, by a qualified master, as indicative of the mediator's purity or impurity. Buddhist meditation, though an elite discipline that only a small number of Chinese Buddhists themselves undertook, was thus in practice and in theory constitutively integrated into the cultic worlds of divination and "repentance" (chanhui) that were so important within the medieval Chinese religious world as a whole.