Challenge Social Innovation: Potentials for Business, Social Entrepreneurship, Welfare and Civil Society

در سال های اخیر، نوآوری اجتماعی حرفه ای پرشور را تجربه کرده است. بسیاری از دولت های ملی و سازمان های بزرگ مانند OECD، کمیسیون اروپا و یونسکو این اصطلاح را پذیرفته اند. نوآوری اجتماعی اساساً به این معنی است که افراد شیوه های اجتماعی جدید را اتخاذ می کنند تا نیازهای اجتماعی را به روشی متفاوت یا مؤثرتر برآورده کنند. نمونه‌های بارز گذشته صلیب سرخ و دولت رفاه اجتماعی یا در حال حاضر اینترنت 2.0 است که طرح‌های ارتباطی و همکاری ما را متحول کرده و به مفاهیم مدیریتی جدید نیاز دارد و حتی انقلاب‌های اجتماعی را توانمند می‌کند. مفهوم سنتی نوآوری به‌عنوان محصولات موفق فن‌آوری جدید، نیازمند بازنگری اساسی در جامعه‌ای است که با دانش و خدمات مشخص شده است، که منجر به پارادایم جدید و غنی‌شده نوآوری می‌شود. شواهد متعددی وجود دارد که نشان می‌دهد نوآوری اجتماعی نه تنها در رابطه با یکپارچگی اجتماعی، فرصت‌های برابر و مقابله با اثرات گلخانه‌ای، بلکه با توجه به حفظ و گسترش ظرفیت نوآوری شرکت‌ها و جوامع اهمیت فزاینده‌ای پیدا خواهد کرد. در حالی که مقامات سیاسی بر جنبه‌های اجتماعی نوآوری اجتماعی تأکید می‌کنند، این کتاب ابعاد اجتماعی و سیستمی آن را نیز در بر می‌گیرد و تخصص علمی متخصصان و محققان مشهور از سراسر جهان را جمع‌آوری می‌کند. این کتاب بر اساس مشارکت‌های اولین کنوانسیون علمی جهانی در مورد نوآوری اجتماعی از سپتامبر 2011 در وین، مروری بر رویکردهای علمی در این زمینه نسبتاً جدید ارائه می‌کند.

پیشگفتارهای اگنس HUBERT (عضو دفتر مشاوران سیاست اروپا (BEPA) کمیسیون اروپا) و آنتونلا نویا (تحلیلگر ارشد سیاست در OECD، مدیر انجمن OECD LEED در نوآوری های اجتماعی)

In recent years, social innovation has experienced a steep career. Numerous national governments and large organisations like the OECD, the European Commission and UNESCO have adopted the term. Social innovation basically means that people adopt new social practices in order to meet social needs in a different or more effective way. Prominent examples of the past are the Red Cross and the social welfare state or, at present, the internet 2.0 transforming our communication and cooperation schemes, requiring new management concepts, even empowering social revolutions. The traditional concept of innovation as successful new technological products needs fundamental rethinking in a society marked by knowledge and services, leading to a new and enriched paradigm of innovation. There is multiple evidence that social innovation will become of growing importance not only concerning social integration, equal opportunities and dealing with the greenhouse effects but also with regard to preserving and expanding the innovative capacity of companies and societies. While political authorities stress the social facets of social innovation, this book also encompasses its societal and systemic dimensions, collecting the scientific expertise of renowned experts and scholars from all over the world. Based on the contributions of the first world-wide science convention on social innovation from September 2011 in Vienna, the book provides an overview of scientific approaches to this still relatively new field.

Forewords by Agnès HUBERT (Member of the Bureau of European Policy Advisers (BEPA) of the European Commission) and Antonella Noya (Senior Policy Analyst at OECD, manager of the OECD LEED Forum on Social Innovations)