Cellular Biology of Ectoenzymes: Proceedings of the International Erwin-Riesch-Symposium on Ectoenzymes May 1984

سلول‌ها معمولاً به‌عنوان واحدهای منفرد زندگی نمی‌کنند، اما در پیکربندی‌های عملکردی و ساختاری خاص در بافت‌های مختلف با هم گروه‌بندی می‌شوند. مکانیسم های درون سلولی زنده ماندن سلولی را حفظ می کنند و وسایل لازم برای عملکردهای سلولی خاص آنها را فراهم می کنند. تعامل بین سلول ها توسط مکانیسم های مربوط به سیگنال دهی خارج سلولی حفظ می شود. چنین مکانیسم های خارج سلولی ممکن است شامل خواص ویژه سطح سلولی باشد که شامل تماس فوری با سلول است، اما همچنین ممکن است مکانیسم هایی را نشان دهد که از فاصله دور عمل می کنند و از طریق ترشحات و/یا گیرنده های خاص واسطه می شوند. مطالعات اخیر در مورد تماس سلول-سلول تمایل به استرس بر اجزای سطح سلولی دارد که مستقیماً واسطه‌ی تعاملات سلولی هستند. محیط خارج سلولی به عنوان یک محفظه فعال متابولیکی نسبتاً نادیده گرفته شده است. با این حال، این یک رسانه حیاتی است که از طریق آن سلول ها ارتباط برقرار می کنند، برای مثال در کموتاکسی در ارگانیسم های اولیه، و در توسعه و هماهنگی عملکردهای چندگانه در موجودات چند سلولی 0 مهم است. بنابراین، تعجب آور نیست که تعدادی از آنیسم های من مولکولی همراه با افزایش کمپلکس های بیولوژیکی در طول تکامل ایجاد شده اند. دو جنبه از فضای خارج سلولی در چند سال اخیر مورد توجه فزاینده ای قرار گرفته است. اول، چندین ماکرو مولکول مانند کلاژن، لامینین و فیبرونکتین به عنوان اجزای یک ماتریکس خارج سلولی شناسایی شده‌اند که بعد ساختاری به محفظه خارج سلولی می‌دهند.

Cells do not normally live as single entities but are grouped together in specific functional and structural configurations in various tissues. Intra­ cellular mechanisms maintain cellular viability and provide the means necessary for their specific cellular functions. The interaction between cells is maintained by mechanisms involving extracellular signalling. Such extracellular mechanisms may include special properties of the cell surface which involve immediate cell contact, but may also represent mechanisms which act at a distance and are mediated via special secretions and/or re­ ceptors. Recent studies on cell-cell contact have tended to stress cell sur­ face components directly mediating cellular interactions; the extracellular medium as a metabolically active compartment has been rather neglected. However, it represents a vital medium through which cells communicate, being important in, for example, chemotaxis in primitive organisms, and in devel~ment and in the coordination of multiple functions in multi­ cellular 0 ganisms. It is not surprising, therefore, that a number of mole­ cular me anisms have developed together with increasing biological complexi during evolution. Two aspects of the extracellular space have received increasing attention in the last few years. First, several macro­ molecules such as collagen, laminin and fibronectin have been identified as components of an extracellular matrix giving a structural dimension to the extracellular compartment.