Categories of the Temporal: An Inquiry into the Forms of the Finite Intellect

ویرایش:  
نویسندگان: Sebastian Rödl. Sibylle Salewski  
سری:  
ISBN (شابک) : 0674047753, 9780674047754 
ناشر: Harvard University Press 
سال نشر: 2012 
تعداد صفحات: 230 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 7 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 32,000



انتشار Begriffsschrift فرگه در سال 1879 برای همیشه چشم انداز بسیاری از فیلسوفان غربی را تغییر داد. در اینجا، سباستین رودل نشان می‌دهد که چگونه تأثیر فرگی، که در سراسر توسعه و وضعیت کنونی فلسفه تحلیلی نوشته شده است، به اتحاد نامقدسی از یک برداشت تجربه‌گرایانه از حساسیت با یک برداشت استنتاج‌گرایانه از اندیشه منجر شد.

تحقیقات فلسفی او از ارائه جایگزینی اجتناب کرد. رودل با روی آوردن به کانت و ارسطو به عنوان اجداد این سنت، چالش را برمی‌گزیند و با این کار، پرسش ناشناخته آن را مشخص می‌کند: رابطه قضاوت و حقیقت با زمان. رودل در اندیشه این دو مرد پاسخی را می یابد که ما را ترغیب می کند تا در نظر بگیریم: زمانی و معقول، و زمانی و معقول، جنبه هایی از یک واقعیت هستند و مستقل از یکدیگر قابل درک نیستند. رودل با نشان دادن اینکه بررسی مقوله های زمانی را می توان به عنوان کمکی به منطق انجام داد، به دنبال تغییر همزمان درک فلسفی ما از منطق و زمان است.

The publication of Frege’s Begriffsschrift in 1879 forever altered the landscape for many Western philosophers. Here, Sebastian Rödl traces how the Fregean influence, written all over the development and present state of analytic philosophy, led into an unholy alliance of an empiricist conception of sensibility with an inferentialist conception of thought.

According to Rödl, Wittgenstein responded to the implosion of Frege’s principle that the nature of thought consists in its inferential order, but his Philosophical Investigations shied away from offering an alternative. Rödl takes up the challenge by turning to Kant and Aristotle as ancestors of this tradition, and in doing so identifies its unacknowledged question: the relation of judgment and truth to time. Rödl finds in the thought of these two men the answer he urges us to consider: the temporal and the sensible, and the atemporal and the intelligible, are aspects of one reality and cannot be understood independently of one another. In demonstrating that an investigation into the categories of the temporal can be undertaken as a contribution to logic, Rödl seeks to transform simultaneously our philosophical understanding of both logic and time.