دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Paulo Leminski
سری:
ISBN (شابک) : 9788573214284
ناشر: Iluminuras
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 0
زبان: Portuguese
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 544 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Catatau به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب کاتاتاو نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
خانمی از Amarante بود که کتاب جالبی ساخت: Dirce Waltrick، مترجم limerique، آن خانم دوست داشتنی از Amarante. این کتاب نوشته دیرس والتریک دو آمارانت، مقالهنویس، مترجم و نمایشنامهنویس، جنبههای غیر آشکار ادبیات کودکان را مورد بحث قرار میدهد. نویسنده - با نگاهی پرشور از کسی که به خواندن "ایمان" دارد و مؤسسات خاصی را که باعث خنگ شدن خواننده خردسال می شود - به موارد ملموسی مانند اقتباس از کار برادران گریم برای کمیک، تئاتر کودک و نوجوان می پردازد. سانسور مونتیرو لوباتو، مزخرفات نویسنده، طراح و نقاش انگلیسی ادوارد لیر و تفاوت آن با مزخرفات لوئیس کارول، متن جیمز جویس "O gato de Copenhague"، مواضع آنا ماریا ماچادو و مارسلو کوئیلو. که به او کمک می کنند تا در سنت فرهنگی، منطق، زبان، سودمندی ادبیات و رابطه آن با آموزش تأمل کند. با این حال، این از گراسیلیانو راموس است که بهترین تداعی خوانش های "آموزنده" دوران کودکی است، که در آن یک پسر ولگرد اتفاقاً در راه خود با پرندگانی روبرو می شود که پیام آور ارزش های سیستم هستند... از "به یاد ماندنی" جنبه کار برای کودکان مونتیرو لوباتو، این سوال مطرح می شود و به یک سطح کلی می رسد - این بنای تاریخی برای چه کسی در نظر گرفته شده است و با آن چه باید کرد؟ موضوع گسترده است، زیرا دوران کودکی تغییر کرده است، و شاید دیگر وجود نداشته باشد، مگر در حالت برهم زدن نظم نمادین، مانند بینش آخرالزمانی بودریار. یادداشتهای نظری نویسنده در گفتوگو با متفکرانی چون آگامبن، آدورنو و هورکهایمر، بنیامین، علاوه بر خود بودریار، به کتاب قدرت تفکری در مورد موضوعی فراتر از دوران کودکی میدهد یا بهتر است بگوییم که ما را به سمت دوران کودکی میکشاند. که هرگز ما را رها نکرد، اگر همانطور که آگامبن پیشنهاد میکند، دوران کودکی «آنچه میگوییم تفکر» باشد. - پائولا گلنادل
Havia uma senhora do Amarante Que fez um livro interessante: Dirce Waltrick, tradutora de limerique, Essa amável senhora do Amarante. Este livro da ensaísta, tradutora e dramaturga Dirce Waltrick do Amarante discute aspectos nada óbvios da literatura infantojuvenil. A autora visita - com um olhar apaixonado, de quem tem "fé" na leitura e fulmina certas instituições promotoras do emburrecimento do jovem leitor - casos concretos como a adaptação da obra dos irmãos Grimm para quadrinhos, o teatro infantil, a censura a Monteiro Lobato, o nonsense do escritor, desenhista e pintor inglês Edward Lear e as suas diferenças para com o nonsense de Lewis Carroll, o texto de James Joyce "O gato de Copenhague", as posições de Ana Maria Machado e de Marcelo Coelho, que a ajudam a refletir sobre a tradição cultural, a lógica, a linguagem, a utilidade da literatura e as suas relações com a educação. É de Graciliano Ramos, contudo, que vem a melhor evocação das leituras "edificantes" da infância, nas que um menino vadio encontra casualmente no seu caminho uns passarinhos-mensageiros dos valores do sistema... A partir do aspecto "monumental" da obra para crianças de Monteiro Lobato, a questão surge, e atinge um nível geral - a quem se destina este monumento, e o que fazer com ele? A questão é ampla, pois a infância mudou, e talvez nem exista mais, a não ser em estado de ruptura da ordem simbólica, como na visão apocalíptica de Baudrillard. As notas teóricas da autora, em diálogo com pensadores dentre os quais Agamben, Adorno e Horkheimer, Benjamin, além do próprio Baudrillard, conferem ao livro uma potência de pensamento sobre uma questão que excede a da infância, ou melhor, que nos puxa para a infância que nunca nos deixou, se, como propõe Agamben, a infância seria "aquilo que chamamos de pensamento". - Paula Glenadel