دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخ محلی: جهانگردی ویرایش: 3 نویسندگان: Eleonora d’Arborea سری: Biblioteca Illustrata Sarda - Ristampe Anastatiche - Viaggio nella Memoria ISBN (شابک) : 9788860150196 ناشر: Archivio Fotografico Sardo سال نشر: 2007 تعداد صفحات: 284 زبان: Italian فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 93 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Carta de logu di Eleonora d’Arborea به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب کارت لوگو Eleonora d'Arborea نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در نسخهای معتبر از نسخه 1805، قانون اساسی اساسی به زبان ساردینی در سال 1392 توسط قاضی الئونورا دآربوریا، یکی از مهمترین شخصیتهای تاریخ ساردین صادر شد.\r\n\r\nCarta de Logu مجموعه ای از قوانین به زبان ساردینی است که برای Giudicati ساردینی در نظر گرفته شده است. برجستهترین و معروفترین آن Giudicato of Arborea بود که در اولین نسخه آن توسط ماریانو چهارم آربوریا منتشر شد، سپس توسط پسرانش Ugone III و Eleonora در اواخر قرن 14 به روز و گسترش یافت و همچنان به قوت خود باقی ماند. تا اینکه در سال 1827 با قانون فلیسیان جایگزین شد.\r\n\r\nاین به زبان عامیانه ساردینی نوشته شده بود، به ویژه در گونه آربورنسی زبان ساردینی، به طوری که همه بتوانند آن را کاملاً درک کنند.
In una prestigiosa riproduzione dell'edizione del 1805, la fondamentale Costituzione in lingua sarda emanata nel 1392 dalla Giudicessa Eleonora d’Arborea, uno dei più importanti personaggi della storia sarda. La Carta de Logu è una raccolta di leggi in lingua sarda destinata ai Giudicati sardi. La più notevole e famosa è stata quella del Giudicato d'Arborea che fu promulgata, nella sua prima versione, da Mariano IV d'Arborea, poi aggiornata ed ampliata dai figli Ugone III ed Eleonora verso la fine nel XIV secolo, e rimasta in vigore fino a quando venne sostituita dal Codice feliciano nel 1827. È stata scritta in sardo volgare, in particolare nella variante arborense della lingua sarda, in modo che tutti potessero capirla appieno.