Caring in Times of Precarity: A Study of Single Women Doing Creative Work in Shanghai

مراقبت در زمان ناامنی دو مشاهدات فرهنگی کلیدی را با هم جمع می کند: افزایش تعداد افرادی که زندگی مجردی دارند و جذابیت فزاینده مشاغل خلاق. با توجه به این مقطع تاریخی، این کتاب بر یک گروه خاص از «پرکاریات» متمرکز است: زنان مجرد در شانگهای در اشکال مختلف خلاقیت (خود)اشتغالی. این زنان در حالی که در حال مذاکره در مورد سهم خود از اخلاق خلاقانه عجیب و غریب هستند، خود را به عنوان shengnü ("زنان باقیمانده") در جامعه ای می بینند که با ترکیبی از ارزش های کنفوسیوس، آرمان های دگرجنس گرا و جهانی پیکربندی شده است. تصاویر زنانگی به دنبال زندگی حرفه‌ای، اجتماعی و صمیمی این زنان، کتاب حاضر نیست مجردی و کار خلاقانه آنها را مشکل‌ساز ببیند و آنها را قربانی ببیند. از تفکر مسلط در مورد بی‌ثباتی که نیاز معاصر به انعطاف‌پذیری، متحرک بودن، و خودانگیختگی تا حد استثمار (خود) و پذیرش ناامنی را پیش‌زمینه و نقد می‌کند، فاصله می‌گیرد. این کتاب به دنبال درک تجربی و خاص مبارزات و لذت های روزمره زنان است. این تجربه از نزدیک، تجسم روزمره، عاطفی و ذهنی در یک شهر خاص چینی را با طنین‌های گسترده‌تر و جهانی فراتر از چین برجسته می‌کند. این کتاب با بررسی محدودیت‌های سیاست بی‌ثباتی، اخلاق مراقبت را پیشنهاد می‌کند.

Caring in Times of Precarity draws together two key cultural observations: the increase in those living a single life, and the growing attraction of creative careers. Straddling this historical juncture, the book focuses on one particular group of ‘precariat’: single women in Shanghai in various forms of creative (self-)employment. While negotiating their share of the uncanny creative work ethos, these women also find themselves interpellated as shengnü (‘left-over women’) in a society configured by a mix of Confucian values, heterosexual ideals, and global images of womanhood. Following these women’s professional, social and intimate lives, the book refuses to see their singlehood and creative labour as problematic, and them as victims. It departs from dominant thinking on precarity, which foregrounds and critiques the contemporary need to be flexible, mobile, and spontaneous to the extent of (self-)exploitation, accepting insecurity. The book seeks to understand– empirically and specifically–women’s everyday struggles and pleasures. It highlights the up-close, everyday embodied, affective, and subjective experience in a particular Chinese city, with broader, global resonances well beyond China. Exploring the limits of the politics of precarity, the book proposes an ethics of care.