Care of the Long-Stay Elderly Patient

از زمان انتشار اولین ویرایش این کتاب، تغییرات قابل توجهی در مراقبت مداوم ایجاد شده است. خانه های سالمندان NHS ایجاد شده اند، علاقه مندان ابتکارات جدیدی را توسعه داده اند و تلاش هایی برای بهبود نگرش ها صورت گرفته است. کتاب سفید اخیر در مورد مراقبت اجتماعی احتمالاً انتقال تعداد زیادی از بیماران سالمند را از تخت‌های بیمارستانی طولانی مدت به محل اقامت در بخش خصوصی تسریع می‌کند: حرکتی که اغلب با اضطراب زیادی در مورد استانداردهای مراقبت همراه است. اگرچه مقامات بهداشتی از خانه های سالمندان خصوصی بازدید می کنند و استانداردهای انجمن ملی مقامات بهداشتی را برای آنها اعمال می کنند، نگرانی ها همچنان ادامه دارد. متأسفانه برای بیمارانی که در بیمارستان باقی می مانند، به نظر می رسد بسیاری از مقامات بهداشتی تمایلی به اعمال این استانداردها در بخش های طولانی مدت خود ندارند، زیرا بسیاری از آنها به طرز وحشتناکی با شکست مواجه می شوند. گزارش سالانه 1987 خدمات مشاوره بهداشتی (به فصل 3 مراجعه کنید) یک کیفرخواست اهانت آمیز از مراقبت های ارائه شده به افراد مسن ارائه می کند: بررسی اخیر دوازده گزارش متوالی HAS در مورد خدمات برای افراد مسن در بیمارستان ها نشان می دهد که بخش های طولانی مدت به طور مداوم محیط هایی را ارائه می دهند. که قادر به ارائه حریم خصوصی، محیط خانه، فضای شخصی و دارایی یا مبلمان کافی نبودند. در دوازده منطقه یک سرویس لباس شخصی جامع وجود نداشت. نیمی از گزارش ها در مورد عدم مدیریت موثر خودداری می باشد. پذیرایی اغلب بر اساس نیازهای مؤسسه به جای بیماران مقیم ارائه می شد.

Since the first edition of this book was published there have been considerable changes in continuing care. NHS nursing homes have been created, enthusiasts have developed new initiatives, and attempts have been made to improve attitudes. The recent White Paper on Community Care is likely to accelerate the transfer of large numbers of elderly patients from long-stay hospital beds to private-sector accommodation: a move often accompanied by much anxiety about standards of care. Although Health Authorities visit private nursing homes and apply the National Association of Health Authorities' standards to them, anxieties continue. Unfortunately for the patients who remain in hospital, many Health Authorities seem reluctant to apply these same standards to their own long-stay departments, since many would fail abysmally. The 1987 annual report of the Health Advisory Service (see Chapter 3) presents a damning indictment of the care given to old people: A recent review of twelve consecutive HAS Reports on services for older people in hospitals shows that long-stay wards consistently offered environments which were unable to offer privacy, homely surroundings, personal space and possessions or adequate furniture. In the twelve districts there was not one comprehensive personalised clothing service. Half of the reports commented on the lack of effec­ tive management of continence. Catering was often provided according to the needs of the institution rather than those of the resident patients.