دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Pierluigi Celli
سری: Tempi moderni
ISBN (شابک) : 8875785740, 9788875785741
ناشر: Codice
سال نشر: 2016
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 918 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Capitani senza gloria. Vizi e virtù dei manager italiani به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب کاپیتان های بی شکوه معایب و فضایل مدیران ایتالیایی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
چندین سال از انجام انواع تعهدات و ماندن در این تصور که با رهبرانی در بالاترین سطح ملاقات کرده اید که تقریباً چیزی برای شما باقی نگذاشته اند. نه همه، خوشبختانه. و نه همیشه. اما تاسف همچنان باقی است: برای این همه فرصت از دست رفته و آن طعم تلخ در دهان جویدن جلساتی با لباس تکبر و روابطی که در آن قدرت فقط از دوری یا بی علاقگی مداوم صحبت می کند. در اینجا رشتههای گفتمانی که حول رذایل (سرمایه) مدیریتی فاقد روح و در تعقیب توهم فضایل از دست رفته مدنی و اجتماعی است، کشیده میشود. او در مورد آن با آمیزهای از بدخواهی و دلتنگی صحبت میکند تا بدبینی را که تجربه مجبور میکند کم کند. و برای خسته نشدن، گفتمانی که میخواهد «بالا» باشد، با داستانهایی آمیخته میشود که بوی تمسخر و فاصلهگیری کنایهآمیز دارد.
Molti anni a percorrere imprese di ogni tipo e restare con l'impressione di aver incontrato al vertice capi che non ti hanno lasciato quasi nulla. Non tutti, per fortuna. E non sempre. Ma il rimpianto resta: per tante occasioni perse e quell'amaro in bocca a masticare incontri vestiti di arroganza e rapporti in cui il potere parla solo di distanza o di insistito disinteresse. Qui si tirano le fila di un discorso costruito intorno al vizi (capitali) di un management in difetto di anima e rincorrendo l'illusione di perdute virtù civili e sociali. Se ne parla col dovuto mix di cattiveria e nostalgia, a smorzare il cinismo cui costringerebbe l'esperienza. E per non annoiare si mescola il discorso, che ambirebbe a essere "alto", con racconti che sanno di sberleffo e di ironica presa di distanza.