Capital as Organic Unity: The Role of Hegel’s Science of Logic in Marx’s Grundrisse

این کتاب یک اثر تفسیر انتقادی تاریخی است. هدف آن ایجاد نفوذ G.W.F. علم منطق هگل (SL) در مورد گروندریسه کارل مارکس. من نشان می‌دهم که منطق هگلی توسعه اعتقادی مارکس را هدایت می‌کرد، و اینکه ترتیب مقوله‌های اقتصادی در گروندریسه منعکس‌کننده ترتیب مقوله‌های منطقی در SL است. یک تفسیر انتقادی تاریخی تنها بر حسب احتمال می‌تواند تأثیرات را بر نویسنده ثابت کند. تفسیر می تواند تأثیر خاصی را با درجات مختلف احتمال ایجاد کند، اما به ندرت با اطمینان. بنابراین، تفسیرهای انتقادی تاریخی از نظر دامنه محدود هستند. این واقعیت مزایا و معایبی دارد. تفسیر انتقادی تاریخی ما را محدود به متون خاص مورد بررسی می‌کند و از پیچیدگی‌هایی که اغلب با اشکال دیگر تفسیر متنی، برای مثال، تفسیر ساختاری مرتبط است، اجتناب می‌کند. گاهی اوقات باید بر شواهد مشکوکی مانند عبارت شناسی تکیه کند. علاوه بر این، وقتی ادعا می‌شود که یک متن در متنی دیگر به عنوان زیرمتن یافت می‌شود، تفسیر بر زیرمتنی متمرکز می‌شود که از تمام محتوای دیگر مشخص می‌شود. این تمرکز باریک خطری ایجاد می کند، زیرا چنین تمرینی به طور طبیعی کاهش دهنده است. به نظر می رسد که کل کار مورد بررسی را به زیرمتن تقلیل می دهد. این خطر خاص زمانی تشدید می‌شود که اثر مورد بررسی توسط نویسنده منتشر نشده باشد، بلکه مجموعه‌ای از نسخه‌های خطی باشد - نوعی آزمایشگاه. از آنجایی که تفسیر من بر زیرمتن متمرکز است، Grundrisse نرم‌تر و کامل‌تر از آنچه هست به نظر می‌رسد. این نسخه‌ها کامل‌تر از آن چیزی هستند که گاهی اوقات تصور می‌شود، اما با این وجود نسخه‌های خطی هستند.

This book is a work of historical critical exegesis. It aims to establish the influence ofG.W.F. Hegel's Science of Logic (SL) on the Grundrisse of Karl Marx. I demonstrate that the Hegelian logic guided Marx's doctrinal development, and that the ordering of economic categories in the Grundrisse reflects the ordering ofthe logical categories in the SL. A historical critical exegesis can establish the influences on an author only in terms of probability. The exegesis can establish a particular influence with varying degrees of probability, but rarely with certitude. Thus, historical critical exegeses are limited in scope. This fact has advantages and disadvantages. Historical critical exegesis confines us to the particular texts under consideration and avoids the complexity often associated with other forms of textual exegesis, for example, structural exegesis. It must on occasion rely on such dubious evidence as phraseology. Moreover, when one text is allegedly found in another as a subtext, the exegesis focuses on the subtext prescinding from all other content. This narrow focus poses a danger, because such an exercise is naturally reductive. It can appear to reduce the entire work under consideration to the subtext. This particular danger is heightened when the work under consideration was not published by the author, but is a series of manuscripts-a kind of laboratory. Because my exegesis focuses on the subtext, the Grundrisse appears smoother and more complete than it actually is. These manuscripts are more complete than is sometimes supposed, but they are nevertheless manuscripts.